237
veil gehad voor de goede zaak en voor de eer van Neerlands vlag.
Het lle bataljon is in zijn geheel op het voorplein opgesteld.
Fluks worden den officieren ververschingen toegediend, het „heil" hun
toegedronken en het driewerf hoera, dat uit de binnenruimte opstijgt,
bewijst dat Cressonnier's woorden hunne uitwerking niet hebben
gemist. Doch ook de minderen worden niet vergeten, brood en wijn
staan hun ten dienste en gretig wordt daarvan gebruik gemaakt. Nu
nog een takje groen aan allen en voort gaan we, want het begint laat
te worden en eerst te Mr. Cornelis zullen de teruggekeerde krijgers
hun nachtleger gespreid vinden. Nog een blik geworpen op de
katafalk eene van piëteit getuigende hulde aan de nagedachtenis
van den aan zijn wonden overleden en in Boni's velden rustenden majoor
C. M. H. Kroesen van het 4e bataljon en door de tweede eerepoort
gaat het, te midden eener geestdriftige menigte en onder een bloe
menregen uit lieve vrouwenhanden, naar het Hotel der Nederlanden.
Ter plaatse aangekomen trekt het lle bataljon, zooveel de beschik
bare ruimte het toelaat, zich in eene compacte massa samen. De
officieren van het korps vereenigen zich op het voorerf, en als nu ook
Generaal Yan Swieten zich vóór hun midden heefc opgesteld, treedt
een der weesjongens naar voren om in dichtmaat het „welkom" toe
te roepen aan den Generaal en zijne troepen.
Met daverende toejuichingen is het slot der toespraak door alle aan
wezigen ontvangen en terwijl de Generaal, merkbaar geroerd, zijn
dank betuigt voor de betoonde hulde, zijn de weesmeisjes naderbij
gekomen om het gewezen hoold der expeditie en zijnen officieren een
lauwerkrans te vereeren.
De zegetocht wordt voortgezet om te eindigen ter hoogte van de
Sluisbrug, waar de troepen, defileerend, den Generaal Yan Swieten
voorbijtrekken.
Nog een laatste blik op die uit het gezicht verdwijnende men-
schenmassa, en voor den gewezen opperbevelhebber is ook de laatste
levende herinnering aan dien met eere volbrachten krijgstocht voorbij
Neen, toch nog niet. Batavia's ingezetenen, niet tevreden met de
den troepen betoonde hulde bij hunnen intocht in de plaats hunner
inwoning, besloten een feest aan te richten ter eere van de soldaten
van Land- en Zeemacht, die deel namen aan de Bonische expeditie
