251 - Arondor is een dorp, gelegen aan de samenvloeiing van Senegal en Falémé. Met ver van het dorp bevindt zich een schaduwrijk plateau met goede winddoorstraling, dat in vrij gunstige hygiënische omstandigheden verkeerde. Bovendien was deze plaats gelegen bij de ontmoeting van de twee waterloopen, die door onze schepen be stemd voor Kayes en Sénoudébou gevolgd werden. Het was moge lijk van hieruit een wakend oog te houden op de landen der Sarracolen, omtrent wier stemming men in twijfel verkeerde, terwijl men tevens tot een machtsvertoon in staat was tegenover Sultan Ahmadou, die met tienduizend man op den rechteroever van de Senegal gekam peerd was. Ten slotte maakte hare ligging het mogelijk, omtrent de richting, die de colonne bij het oprukken zou aannemen, den vijand in het onzekere te laten. Te Arondor werden dus achtereenvolgens de onderdeelen ont scheept, die de eerste colonne zouden vormen: een peloton spahis, het le peloton van de 38e compagnie marine-infanterie, de sectie van 80 mM. berg, de 8e compagnie Senegalsche tirailleurs en later eene sectie van 65 mM., samengesteld uit het te Kayes opge legde materieel. Groote zonnetenten, op behoorlijke afstanden van elkander, waren onder het lommer der boomen opgeslagen. Zelfs voor de paarden en muildieren waren dekkingen gemaakt. In één woord al het mogelijke was gedaan om de groote sterfte tegen te gaan, die bij den aanvang der vorige veldtochten was ingetreden en vele slachtoffers had geëischt, zoowel onder het personeel als onder de dieren. Yoor de 2e colonne was als punt van samentrekking Diamou aan gewezen. Deze plaats leverde als eindpunt van de spoorlijn groote gemakken op voor de approviandeering der aldaar gelegerde troepen. E- venals te Arondor, hield men zich ook hier stipt aan den regel om de schuilplaatsen voor menschen en dieren ruim uit elkander te plaatsen. Uit een strategisch oogpunt veroorloofde Diamou om den weg naar Kita in te slaan, die gewoonlijk gevolgd werd door de appro- viandeeringsdetachementen, of wel den door den luitenant Quiquandou verkenden weg, die over Bambouk in Diakha voerde, in het hart van de aan den Marabout onderworpen streken. Door de keuze van deze opstelling bleef de bevolking in onzekerheid omtrent onze

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1890 | | pagina 266