333
Thans gebeurt het dat de eene kapitein bevorderd wordt
tot majoor, terwijl een andere, die wat wetenschappelijke ont
wikkeling, flinkheid enz. aangaat, als diens meerdere werd eikend,
een oogenblik voordat hij aan de beurt komt om bevordering te
maken, het leger met pensioen verlaat, natuurlijk omdat hem te
kennen was gegeven, hij anders gepasseerd zoude worden.
Nu wil ik daarmede niet zeggen, dat laatstbedoelde geschikt was
voor majoor, maar wel dat, zoo deze geen bevordering verdiende,
eerstgenoemde tot dien rang in geen geval had mogen zijn benoemd.
Nog steeds ziet men uit verschillende oorden van den Indischen
archipel hoog in de ranglijst staande kapiteins naar Batavia opge
roepen, ten einde proeven hunner geschiktheid voor den hoofdoffi-
ciersrang af te leggen. Alleen wanneer zulks met alle kapiteins het
geval was, en bovendien aan het hoofd der te Batavia garnizoen
houdende korpsen steeds hoofdofficieren waren geplaatst, die niet
alleen in militaire kundigheden uitmuntten, maar daaraan ook eene
groote mate van menschenkennis paarden, dan zou tegen dien maat
regel niets zijn in te brengennu echter is hij niet in alle opzichten
met de billijkheid overeen te brengen.
Sommigen ziet men aan de schrijftafel majoor worden, zonder ooit,
al was het maar op het exercitieplein, een bataljon te hebben ge
commandeerd; anderen daarentegen, doch genoeg hierover. Nog
verscheidene redenen zou ik kunnen aanvoerendie wijzen op de
noodzakelijkheid van het formuleeren van die eischen. Misschien
bestaan er wel geheime aanschrijvingen dienaangaande, doch dan
zijn ze niet algemeen bekend, zelfs niet aan hen, die geroepen zijn
over de geschiktheid van de kapiteins voor den hoofdofficiersrang
een oordeel uit te spreken. En zoo zij bestaan, welke bezwaren kuu-
nen eraan verbonden wezen, om ze bij algemeene order te publiceeren
Maar behalve het formuleeren en bekendmaken dier eischen, is ook
noodig dat het Legerbestuur dengene of degenen verantwoordelijk
stelle voor zijn (hun) uitgesproken oordeel in zake geschiktheid voor
bevordering. Over 't algemeen moet afgegaan worden bij de be
oordeeling van kapiteins voor den hoofdofficiersrang op de korps
commandanten, omdat deze met hunne kapiteins zoowel in dienst
als in het particulier leven dagelijks in aanraking komen. Zij
