435 door het noorderfront waren ingedrongen, hem van achteren over vielen en hem hunne acht Bajonetten tegelijk, in de lenden staken Ook verdiend de verdediging der Redoute N°. 7 door de 150 voltigeurs der Garde, eene bijzondere vermelding. Slechts 10 man bleef van deze brave krijgsbende over, de anderen lieten zich om brengen op den post die hen was toevertrouwdDe Luitenant Ko lonel Kommandant van de Kompagnie werd gekwetst, en den 2e Luitenant gedood; terwijl den le Luitenant alleen door de Groot moedigheid van eeuige Engelsche Officieren aan een gewissen dood werd ontrukt, die hem van achteren aanpakten en zijne armen met hunne Sjerpen vastbonden, daar hij de dood van zijn krijgsmakkers niet wilde overleven! Na de desertie van hunne soldaten, sneuvelde vele officieren, door dezelve verlaten en zich zonder vechten niet willende overgeven, wierpen zij zich kloekmoedig in de vijandelijke bataillous en stierven den dood der bravenanderen trachten den weg naar Buijtenzorg te bereiken en zich met den Generaal Janssens te vereenigen. Velen werden op den weg gedood en nog meerderen gevangen gemaakt. Alles vlug'e op den weg naar Buijtenzorg; vrouwen, kinderen en bedienden. De Inwoonders der naburige Dorpen door het rumoer verschrikt verlieten ook hunne woningen. Losse artillerie paarden, ossen en Buffels, karren zonder geleiders, vermeerderde de wanorde. Op eenige mijlpalen boven Meester Kornelis, ontmoette men een Detache ment van het eerste Regiment dat van Bantam kwam. Men liet hetzelve halt maken, om daarvan eene Reserve te formeren, teneinde de vlugtende daarop weder te kunnen vereenigen, maar zoodra deze dit voornemen bemerkten verwijderden zij zich van den Grooten weg en liepen veldwaarts. Het Detachement volgde weldra dit voorbeeld en van de bijna 7000 man, die twee uren te voren de bezetting van Meester Kornelis hadden uitgemaakt, bleven naauwelijks 200 over, waaronder een dertigtal Dragonders, onder het bevel van den Majoor Blanc. Het huis Rustenburg voorbij komende, gaf den Generaal order, om een magazijn waarin men specerijen opgeslagen had in brand te steken. Op de brug van Rustenburg werden wij door eenige Engelsche Kavallerie ingehaald. De Generaal bleef geene andere keus over dan de vlugt te nemen, gaf zijn paard de sporen,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1890 | | pagina 450