DE TACTIEK DER KUSTVERDEDIGING.
De Engelsche „Royal United Service Institution" is een dergelijke ver-
eeniging als onze „Vereeniging ter beoefening van krijgswetenschap",
met dit onderscheid dat in de eerste, uit den aard der zaak, het mari
tieme element de meerderheid vormt.
In het tijdschrift dier vereeniging kwam onlangs het verslag voor
van een der vergaderingen, alwaar eene voordracht wdfs gehouden over
de tactiek der kustverdediging. Die voordracht ging van het stand
punt uit, dat zooals men van eene mogendheid mag verwachten, die
prijs stelt op haar volksbestaan de voornaamste havens en de
belangrijkste kustetablissementen, alwaar eene landing of een op
treden van den vijand verwacht kan worden, versterkt zijn.
Alhoewel dit nu voor Indië nog tot een der vrome wenschen
behoort en, hoogstwaarschijnlijk, lang zal blijven behooren, kwam de
voordracht, doch vooral het daaruit voortgevloeide debat, mij belang
rijk genoeg voor, om ereene vertaling van te bewerken; voorna
melijk omdat daaruit bleek dat de marine-autoriteiten, welke aan
dat debat deelnamen, van meening waren dat een aanval van de
zeezijde tegen een behoorlijk versterkte kustplaats veel moeilijker
zal zijn, dan men zich in 't algemeen voorstelt. Indien een Engelsch
marine-officier dit toegeeft, dan mag men werkelijk de waarheid
daarvan wel aannemen
Moge dan de tijd ook niet verre meer zijn, dat onze voornaamste
havens van Java door hare bevestiging, al zij het dan ook maar
tegen een coup de main, zijn beveiligd.
De luitenant-kolonel der artillerie Walford, welke bovengenoemde
voordracht hield, begint met eene toelichting hoe het naar zijne mee
ning kwam, dat tot nu toe geen werk werd gemaakt van een be
paalde tactiek der kustverdediging.
Yolgens hem zou dit te wijten zijn