409 niaal stelt men vervolgens waterpas door liet verschuiven van den opzet. Nu meet men met een passer den afstand van den onderkant van de liniaal tot aan den oogdop. Zet men dezen afstand uit op den Mg. koker van af het nulpunt van den nonius op de Br. plaat, dan krijgt men de plaats, waar de pijIstre'ep op dezen koker moet komen. Erg eenvoudig dus. Om de plaats van het pijlstreepje e te bepalen, legt men den vuurmond op den linkerkant van de kulas horizontaal. Daarna legt men de liniaal op den kant van de vizierkorrel en stelt haar horizontaal door het onderschuiven van plankjes en wiggen. Yervolgens verschuift men den oogdop door middel van de schroef Ptotdat het midden gelijkkomt met den onderkant van de liniaal, waarna men bij het nulpunt een pijltje zet. Indien men de opzetten en Mg. kokers van den vuurmond, waarbij zij behooren, regelt en slechts zorgt dat de vizierkorrels alle aan een en denzelfden standaardmal voldoen, dan kan men iedere nieuwe vizierkorrel zonder voorafgaande verificatie van de richtas plaatsen, Alvorens van den opzet en de vizierkorrel af te stappen, zij hier de aanteekening niet misplaatst, dat bij de jongste expeditie tegen Edi meermalen van het aannemen van een hulprichtpunt moest worden afgezien om de eenvoudige reden dat de richtmiddelen dit niet toelieten. Eens, bij het beschieten eener benting, bleef de rook zeer lang vóór de stukken hangen, waardoor slechts zeer langzaam kon worden gericht en gevuurd. Ware nu de opzet ingericht geweest voor de achterwaartsche richting, dan was de rook hoegenaamd geen beletsel geweest om vlug te vuren. Een anderen keer was het de hooge alang alang, die eene vijan delijke benting aan ons oog onttrok en het alleen mogelijk maakte om met een hulprichtpunt te richten. Nu waren er naar 's vijands zijde wel hulprichtpunten, doch daar de dwarsarm van den opzet te klein was, kou men geen enkel hulprichtpunt bereiken. In het eerste geval werd dus de vuursnelheid en in het tweede geval vuursnelheid en juistheid erg benadeeld. D. Het stelrad. Bij het veldkanon voldoet dit voorwerp aan alle redelijke eischen, bij de bergartillerie echter minder. Het stelrad toch ligt bij de

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1890 | | pagina 428