470
Hij, hij is de kraan; niemand, die dat beter inziet, gevoelt en
gelooft dan hij zelf.
„Wij zullen om u denken," had de generaal gezegd en werkelijk,
aldus geschiedde.
Kreuzschnabel's plaatsing, kort na de hiervoren vermelde gebeur
tenissen, beim grossen Generalstabe was het bewijs dat de Excellenz
woord gehouden had. In de oogen van den belanghebbende echter
scheen zij een onvolledige erkenning van zijne groote, niet alledaagsche
talenten.
Doch de nieuwe werkkring viel weldra onzen held niet bijster
mede.
De exercitie met de pen bezorgde vrij wat meer hoofdbreken dan
bet hanteeren van den knoedelmajoor hem ooit zou hebben kunnen
geven.
Arme KreuzsehnabelSlechts kort scheen de gelukszon hem boven
het hoofd, want al spoedig liep hij in den kijker
Het gebruik van veel inkt, maar vooral van veel zand kon het
totaal gemis aan zakelijkheid niet vergoeden, waardoor zijn arbeid
zich kenmerkte. En toen eindelijk op dieu nooit te vergeten onge
luksdag onze brave op de Topograpbische inrichting verscheen met
een voor die inrichting persoonlijk door hem aangekocht meetinstru
ment, dat bij nader inzien een inhalatie-toestel bleek te zijn, toen
was Kreuzschnabel's lot beslist en een welverdiende rust, onder toe
kenning van pensioen, werd hem van hooger hand verleend.
Aan Kreuzsehnabel, of liever gezegd aan Kreuzsehnabelerij nu doen
onze manoeuvres vaak denken.
Als ik acht dappere mannen, eenige sesaks dragende tot over
brugging van een stroompje, kalmweg het ravijn zie afdalen waar
door dat watertje loopt en zulks onder het vernietigend vuur van
anderhalve compagnie infanterie, op den tegenoverliggenden ravijnwand
in stelling liggende, dan vind ik een dergelijke handeling niet meer dan
een vertooning die schadelijk werkt op het begripsvermogen van den
man, want al mag die afdaling ook worden beschermd door een even