470 Hij, hij is de kraan; niemand, die dat beter inziet, gevoelt en gelooft dan hij zelf. „Wij zullen om u denken," had de generaal gezegd en werkelijk, aldus geschiedde. Kreuzschnabel's plaatsing, kort na de hiervoren vermelde gebeur tenissen, beim grossen Generalstabe was het bewijs dat de Excellenz woord gehouden had. In de oogen van den belanghebbende echter scheen zij een onvolledige erkenning van zijne groote, niet alledaagsche talenten. Doch de nieuwe werkkring viel weldra onzen held niet bijster mede. De exercitie met de pen bezorgde vrij wat meer hoofdbreken dan bet hanteeren van den knoedelmajoor hem ooit zou hebben kunnen geven. Arme KreuzsehnabelSlechts kort scheen de gelukszon hem boven het hoofd, want al spoedig liep hij in den kijker Het gebruik van veel inkt, maar vooral van veel zand kon het totaal gemis aan zakelijkheid niet vergoeden, waardoor zijn arbeid zich kenmerkte. En toen eindelijk op dieu nooit te vergeten onge luksdag onze brave op de Topograpbische inrichting verscheen met een voor die inrichting persoonlijk door hem aangekocht meetinstru ment, dat bij nader inzien een inhalatie-toestel bleek te zijn, toen was Kreuzschnabel's lot beslist en een welverdiende rust, onder toe kenning van pensioen, werd hem van hooger hand verleend. Aan Kreuzsehnabel, of liever gezegd aan Kreuzsehnabelerij nu doen onze manoeuvres vaak denken. Als ik acht dappere mannen, eenige sesaks dragende tot over brugging van een stroompje, kalmweg het ravijn zie afdalen waar door dat watertje loopt en zulks onder het vernietigend vuur van anderhalve compagnie infanterie, op den tegenoverliggenden ravijnwand in stelling liggende, dan vind ik een dergelijke handeling niet meer dan een vertooning die schadelijk werkt op het begripsvermogen van den man, want al mag die afdaling ook worden beschermd door een even

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1890 | | pagina 489