518 die op den voet, deskundigen, wier geschriften in den vreemde geraadpleegd verdienen te worden Ik vermoed, dat de verandering dier zienswijze bij velen met de theorie weinig te maken heeft, maar grootendeels haar ontstaan dankt aan practische waarnemingen op het gebied der tactiek, welke door de ingrijpende verbetering van het vuurwapen sedert de invoering van het achterlaadstelsel eene algeheele omwenteling onderging. Het komt mij voor, dat in het artikel van den Heer Rink de quaestie in geenen deele opgelost, ja zelfs bijna niet aangeroerd is. Hoewel in mijn vorig opstel breedvoerig is uiteengezet op welke gronden ik de richting op het midden verkies boven die op den voet, acht ik het toch niet overbodig, hier in 't kort nog eens den gedachtenloop mede te deelen, weike mij tot die voorkeur bracht: A. (1) Het Indische leger voert oorlog uitsluitend met Inlandsche volkstammen. Het oefeningsstelsel moet daarop zijn ingericht. He Inlander bestrijdt ons met behulp van de passieve verdediging; ons leger treedt steeds aanvallend opde vijand verplaatst zich niet dan om aan het einde van het gevecht de vlucht te nemen; hij strijdt in eene enkele linie en vertoont achter zijne dekkingen slechts.kleine doelen; zijne vuurbewapening is slecht; hij voelt daardoor geen neiging zich spoedig aan ons vuur bloot te stellen en eenmaal zich vertoouende om zelf te kunnen vuren, berokkent hij ons slechts weinig nadeel. Ons vuur moet zich door dat alles bepalen tot een, om zoo te zeg gen, zelfstandig individueel tirailleur vuur op kleine afstanden, de com mando's „Aan" en „Vuur" zullen te velde niet of weinig gehoord worden. Het gaat daarmede ongeveer als in Europa bij den aanval in den vestingoorlog, welke met onzen strijd tegen Inlandsche volk stammen eenige overeenkomst heeft. In beide hebben salvo's, die op de achter de wallen (bentingdekkingen) opgestelde troepen zouden gericht zijn, weinig uitwerking, welke nog verminderd wordt door dat de vijand met veel succes van de zeer marquante vuurpauzen gebruik kan makenhij weet ongeveer wanneer het salvo komt, ja zou hier door de kleine afstanden, waarop de strijd veelal gevoerd (1) Ik behandel slechts den regel; uitzonderingen laat ik buiten beschouwing.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1890 | | pagina 539