519 wordt, zelfs dikwijls het commando „Aan" kunnen hooren; hij kan dan bijtijds achter zijne dekkingen wegduiken en zich na den knal onmiddellijk weder oprichten, om in de vuurpauze zijn vuurwapen rustig af te schieten. Bij ons tirailleurvuur nu heeft hij daartoe geen gelegenheid. Wijl het moreel onzer troepen weinig geschokt wordt en de vijand slechts kleine doelen in eene enkele linie vertoont, zoo is het mogelijk en noodzakelijk bij dat tirailleurvuur behoorlijk te richten. Die noodzakelijkheid vordert eene grondige beoefening van het juist heidsschot, waarvoor onze Inlandsche soldaten zich met het oog op hunne kalmte bijzonder leenen. De beoefening van het juistheidsscbot geschiedt het best op de cirkelschijf bij eene richting ongeveer op het middenomdat alleen bij deze richting van vizierschoten gebruik kan worden gemaakt. B. Het nadeel, dat door ons in het vuurgevecht met den Inlandscheu vijand geleden wordt, is, zooals boven reeds werd te kennen gegeven, te gering, om op de kalmte van het gros der schutters van bedui denden invloed te zijn. Toch zal men daarbij van hen niet kunnen vergen, wat men op het oefeningsterrein eischtde oorlog wekt harts tochten, die .in abnormalen toestand brengen. Men zal, naar ik geloof, tevreden mogen zijn, als de schutter, in den aanslag geko men, zoekt naar het doel zonder meer, en niet mogen hopen, dat hij daarna nog poogt den voet van het doel in het vizier te krijgen, W£tt werkelijk eene volgende, afzonderlijke, voor het opgewekt ge voel van den haastig naar treffen strevenden schutter, tijdroovende han deling zou zijn. Deze overweging vooral leidt tot het geloof, dat de richtpunten (1) in het gevecht regelmatig verspreid zijn over het doel (namelijk van die schutters, welke op het oogenblik dat zij vuren, het doel in het vizier hebben) en dat dus het gemiddelde richtpunt in het midden van het doel ligt. Men zou kunnen vragenIs beoefening van het juistheidsschot wel noodig (zie A hierboven), indien in het gevecht toch niet op het reglementair aangegeven richtpunt kan worden aangelegd, maar, r» (1) Met richtpunt en mikpunt wordt in dit opstel hetzelfde bedoeld, namelijk het punt waarop wordt gericht. Dit om misverstand te voorkomen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1890 | | pagina 540