138 De buitenlandsche doktoren hebben geen examen gedaan in de receptuur, omdat dit in hun land niet wordt vereischt. Met recht hebben dan ook sommigen herhaaldelijk hunne bezwa ren ingebracht, om belast te worden met de apotheek. Toch geschiedt het en dit is onwettig, want deze dokforen missen de daartoe benoodigde kundigheden. Uit den aard der zaak is dus ook hun optreden als directe chef v/d apo thekers volgens art. 10, zelfs wat de receptuur betreft, onrechtvaardig. En nu het derde punt. Het werk, dat de apotheker dagelijks verricht, geniet niet die achting van den meerdere, die het verdient. Sommige doktoren zien op dit werk met minachting neer. De oorzaken hiervan zijn veleeenige der voornaamsten noem ik op. 1°. Yoor 10 jaren en vroeger was het korps mil. apothekers zeer incompleet; aan groote hospitalen stond soms één enkel apo theker voor eene overstelpende hoeveelheid recepten, zoodat hij, om binnen zekere uren gereed te kunnen zijn, zich uitsluitend tot de receptuur en de daarvoor noodige preparatieven moest beperken. Slechts bij uitzondering en dan nog met opoffering van vele vrije uren kon er op ander gebied iets gewerkt worden en bovendien was hij genoodzaakt veel over te laten aan onbevoegden. Gelukkig is hierin eene gunstige verandering gekomener zijn ge noeg apothekers om hen iets meer te doen zijn dan artsenijmengers, om hunne werkelijk schoone en belangwekkende studie vruchten te doen dragen, vruchten, die in de eerste plaats den zieken soldaat, maar in de tweede ook den gezonden soldaat moeten ten goede komen. En de apotheker, die nu nog zulk hoogst verantwoordelijk werk, als het gereed maken van artsenijmiddelen is, aan onbevoeg den overlaat, doet m. i. zijn plicht niet en moest zonder pardon gestraft, desnoods ontslagen worden. 2°. Zijn de doktoren nu nog op vele plaatsen belast met de mil. apotheek en moeten zij bovendien dienst doen als geneesheer; daar door zijn zij genoodzaakt de receptuur geheel of ten deele over te laten aan onbevoegden. Dit is een euvel door de omstandigheden veroorzaakt, maar niet gewettigd. Is dit overlaten van de receptuur aan onbevoegden een gevolg van onkunde, minachting of luiheid,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1891 | | pagina 149