142
moet de practijk na zijn examen en na zijne aanstelling als mil.
apotheker leeren en daartoe worden geplaatst onder een bekwamen
le klasse pharmaceut aan een der groote hospitalen.
Deze tijd, welke m. i. op 3 jaren moet worden gesteld, moet tevens
dienen om den apotheker in andere opzichten geschikt te maken voor
zijn militairen werkkring.
De oft. v. gezondh. is na zijn examen nooit meer in de gelegen
heid de receptuur beter te leeren onder goede leiding. Ik schaam
mij niet dit omtrent de bekwaamheid mijner collega's neer te schrijven,
omdat daarin voor hen niets beleedigends kan zijn. Hun gebrek aan
practijk is een gevolg van de wijze, waarop in ons land wordt ge
studeerd. Met alleen de apothekers, maar ook de artsen, de inge
nieurs e. a. gevoelen dit gebrek aan practische vorming.
Vooral echter wijd ik over dit punt zoo in 't breede uit, om
dat ik niet den schijn op mij wil laden wel den splinter te zien
in eens anderen oog, maar niet den balk in het mijne, m. a. w.
dat ik verbeteringen in onze positie niet uitsluitend buiten den dienst
wil zoeken.
Integendeel, wanneer de pharm. dienst de plaats wil innemen,
die hem toekomt, dan dient men in de eerste plaats te beginnen met
de fouten bij de apothekers zelve aan te wijzen en daarmede zal ik
voortgaan.
Wanneer ik zulke hooge eischen stel aan de receptuur, zuiver en
alleen in t belang van den zieken soldaat, zal ieder weldenkend
lezer moeten erkennen, dat mijn afkeurend oordeel, vroeger uitge
sproken over het recepteeren door onbevoegden en het minachten
van het dagelijksch werk van den apotheker, niet misplaatst of over
dreven was en verder, dat de off. v. gezondh., die zelden gelegenheid
hebben zich als artsenijmengers meer te bekwamen, niet de bevoegde
autoriteiten zijn om den apotheker te beoordeelen, zelfs waar het
slechts de receptuur betreft.
Bereiding van geneesmiddelen en controle daarvan.
Ieder civiel apotheker is hoofdelijk aansprakelijk voor de qualiteit
der geneesmiddelen, die hij of zijne ondergeschikten tot artsenijmiddelen
verwerken.
