-80-
wel door het aantal vakken, waarin hij les geeft. En als men deze
beide factoren met elkander vergelijkt, komt men tot de conclusie,
dat aan deze inrichting van onderwijs, zal dit laatste goed zijn, slechts
officieren geplaatst kunnen worden, aan wier intellectueele vermogens
zulke hooge eischen gesteld moeten worden, dat slechts weinigen
daaraan kunnen voldoen.
Om een goed begrip te hebben van de heerschende jurisprudentie,
is het een onmisbaar vereischte, dat men kennis neemt van de over
wegingsredenen der gewezen vonnissen.
Een verzoek om ten behoeve van de Militaire School afschrift te
ontvangen van deze vonnissen kon niet worden ingewilligd.
Hoe weinig, zonder deze gegevens, een instructeur berekend is
voor zijn taak, wil ik met een enkel voorbeeld toelichten.
Bijna ieder kent de geschiedenis van art. 95 C. W.
In het Indisch Mil. Tijdschrift van 1886 deel I kan men een
beschouwing over dit wetsartikel lezen, volgens welke over dit
artikel een merkwaardige pennestrijd gevoerd is tusschen het Hoog
Militair Gerechtshof aan de eene zijde en den Advocaat-Fiscaal; den
Directeur van Justitie, den Commandant van het Leger en den Gou
verneur-Generaal aan de andere zijde. Deze strijd is door het Hoog
Militair Gerechtshof schitterend gewonnen, doch daar niet ieder het
I. M. T. bij de hand heeft, wil ik in het kort de zaak aanstippen.
Art. 95 C. W. bedreigt straf tegen elk militair, die uitdrukkelijk
weigert of opzettelijk nalaat de orders, hem door een meerdere in
rang gegeven, op te volgen:
1°. in een affaire tegen den vijand, of in een' belegerde of berende
plaats
2°. in andere gelegenheden (dus in tijd van vrede). >-
Yolgens Mr. Pols is dit artikel zoo positief, dat een mindere zelfs
strafbaar is wanneer hij weigert zijn gelaat te trekken in de plooi
door den meerdere bevolen, tengevolge waarvan reeds van jaren her
waarts een streven is te ontdekken in de juridische overwegingen,
om de gestrengheid er van te temperen.
Toch was het voor Ned.-Indië niet streng genoeg, ten minste er
waren zooveel soldaten, die zich voor eenvoudige dienstweigering met
een lichte kruiwagenstraf lieten straffen en daardoor zich wisten te
