44
dat toegelaten mag worden. In Nederland bestaan daaromtrent, zoo
als het behoort, bepaalde voorschriften; waarom heeft men die in
Indië niet? Overbodig kan men ze toch niet noemen; daar het ra
tion vleesch van den soldaat toch al zoo bitter klein is, mag men
eischen dat hij het volle gewicht van zijn ration aan vleesch krijgt.
Strikt genomen, moet dat gewicht geheel uit vleesch bestaanzoo
dacht er ook eenige jaren geleden een officier over, die, met het
lourageeren van vleesch belast zijnde, geen enkel stukje heen wilde
aannemen. Nu zou men denken dat die officier een complimentje
gekregen zoude hebben voor zijne goede zorgen voor den soldaat?
Misde leverancier beklaagde zich over hem en de officier kreeg ter
belooning eenige dagen arrest.
Een militaire commandant heeft getracht eene bepaling uit te lokken,
waardoor het maximum der toe te laten hoeveelheid beenderen zoude
worden vastgesteld. In plaats van waardeering ondervond hij, zooals
wij later vernamen, onaangenaamheden door zijn loffelijk pogen, maar de
zoo dringend noodige bepaling is tot nu toe steeds in de pen gebleven.
Wat betreft het tijdstip voor het tiendaagsch fourageeren, zoo komt
ons dit niet gelukkig gekozen voor. Veel beter zoude het o. i. zijn
om niet te fourageeren op den 10en, 20eu en laatsten der maand doch 3
of 4 dagen vroeger. Wat gebeurt nu herhaaldelijk? Er worden bij
het fourageeren vivres afgekeurdde arbiters keuren ze eveneens af,
maar die vivres zijn reeds den volgenden of althans zeker den daarop-
volgenden dag noodig. Tijd om de noodige maatregelen te nemen, ten
einde buiten den aannemer om in de behoefte te voorzien, ontbreekt, en
het gevolg is, dat in zoodanig geval meermalen zaken worden aangeno
men (al is het dan ook tegen verminderden prijs), die niet aan de
eischen voldoen.
Zou men niet denken dat de slimme Chinees-leverancier wel eens
hierop rekent, daar hij dikwijls, niettegenstaande hem op zijne leverings-
prijzen gekort wordt, toch nog op zijne waar verdient, omdat hij
wel zorgt bij inkoop van den kleinen man, niet te veel te betalen;
hij kan het er dus met zijne vivres van inferieure kwaliteit licht
eens op wagen.
Worden de vivres tegen verminderden prijs aangenomen, dan krijgt
de soldaat zaken te eten, die, al zijn ze dan ook niet schadelijk
