420 le Omdat door de begroeidheid der Iadische terreinen zelden of nooit een veld boven de 1500 M. lengte kan worden overzien. 2e Omdat een verdediger, die verplicht is stelling te nemen in een terrein, dat de nadering des vijands op kleine afstanden mogelijk maakt, zeker wel zijne troepen zal dekken. 3e Bij het nader oprukken van de artillerie tot den strijd om een terreinvoorwerp, en bij de vervolging, indien de vijand van de eene gedekte stelling naar de andere terugtrekt. 4e Bij den strijd tegen een Inlandschen vijand, wiens versterkingen meestal eerst op korten afstand zichtbaar zijn en die ons doorgaans eerst met zijn vuur begroet, als wij onder het bereik van zijn geweervuur zijn gekomen. (2500 M). Ook bij de verdediging tegen een Ink vijand. Ik vermeen dat de mogelijkheid van al deze gevallen er wel toe mag bijdragen het vuren tegen gedekte doelen op middelbare en kleine afstanden niet te veronachtzamen. Zijn dus blijkbaar de schietregels van de veldartillerie niet toe passelijk voor de bergartillerie, dan is het niet rationeel alleen te trachten hierin voor groote afstanden wijziging te brengen, maar moet dit ook voor alle afstanden geschieden. Vooral valt dit in het oog, omdat juist voor de kleine afstanden bedoelde schietregels in het geheel niet deugen z. a. ik hieronder hoop aan te toonen. Om dit te bewijzen stel ik mij eenvoudig de vraag: waar moet het gemiddeld springpunt. op de verschillende afstanden liggen om de meeste trefkans te verzekeren. Het kleinste gedekte doel, waartegen men bijzondere regels moet toepassen, is zeker wel een geschutsemplacevnent. Wel is eene tirailleur loopgraaf nog kleiner, doch op het oogenblik dat de schutters vuren zijn ze gedeeltelijk ongedekt en kunnen ze dus direct getroffen worden, on verschillig welken invalshoek de kogeltjes der Gkt. ook hebben. Daar een dergelijk doel echter zeer kiein en ondiep is, zoo is het toch zaak hiertegen met een klein interval bv. 25 M. te vuren, op dat de kogeltjes zich niet noodeloos verspreiden. Trekken de schutters zich in de loopgraaf terug om te laden of te rusten, dan zijn ze volkomen gedekt en op geen enkele wijze te treffen, tenzij men het worpvuur uit mortieren aanwendt.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1891 | | pagina 435