104
geen aanleiding om de verstrekking in vredestijd imperatief te stellen,
maar werd zulks facultatief gelaten, eenerzijds om daardoor gelegen
heid te hebben de aangehouden wordende voorraden gaandeweg te
vernieuwen en anderzijds, om meer afwisseling in de voeding te
brengen. In het algemeen toch is de verstrekking nu en dan van
erwtensoep bij den soldaat wel gewild, vooral wanneer zooals menu
N°. IV aangeeft, deze het middagmaal uitmaakt.
Wat de onder c. en cl. gestelde eischen voor een goed voedings
regime aangaat, kunnen wij kort zijn. Wat punt c. aangaat kan
men zeggen, dat wat het quantum betreft, de soldaat zeker genoeg
voedsel krijgt, doch de hoeveelheden brood, rijst en peulvruchten
in doorsnede aan de andere zijde niet zoo groot zijn, dat het be
zwaarlijk zou zijn die te nuttigen.
Hierbij mag echter niet onvermeld blijven, dat wat van de door
aannemers geleverde vivres aan het einde der maand blijkt minder
ontvangen te zijn, dan het tarief toestaat, daarom voor de menage
niet verloren is, maar door de bepaling, dat daarvoor van gouver-
nomentswege de geldswaarde volgens contract wordt uitgekeerd, in
anderen vorm weder aan de voeding ten goede kan komen.
Daardoor heeft dan ook het tarief voor de toepassing een elasti
citeit gekregen, welke bij de nog al uiteenloopende plaatselijke toe
standen in de verschillende garnizoenen bij oordeelkundige toepassing
niet anders dan heilzaam kan werken.
Onder e. stelden wij als eisch, dat de menu's de noodige afwisse
ling in de voeding moesten aanbieden en zulks gedachtig aan den
regel: „verandering van spijs doet eten." Te weinig waarde heeft
men vroeger aan dezen stelregel gehecht, meenende dat zij slechts
een uitvindsel was van smulpapen. De voeding van soldaten, gevan
genen, weeskinderen enz. was dan ook zoo eentonig mogelijk, totdat,
vooral in de laatste jaren, al meer en meer de meening ingang heeft
gevonden, dat afwisseling een der krachtigste middelen is om het grootst
mogelijke nuttige effect van het toegediende voedsel te verkrijgen.
De afwisseling is dus daar waar het de voeding van soldaten be
treft in de voornaamste plaats een economisch vraagstuk.
