145
alweer niet op) omdat (of liever als) die menschen het gewone Fransch
spreken. In Indië spreken echter de Inlanders en vreemde Ooster
lingen in den regel niet het Maleischmaar brabbel-Maleisch en
daarom zal iemand die alleen het Maleisch kent, daarvan in Indië
niet veel pleizier beleven. Hij zal in de practijk meer nut hebben
van Laag-Maleisch, dat men dan ook inderdaad het Volapiik van
onze Koloniën kan noemen, en dat zich staande zal houden, omdat
het nu eenmaal evenveel reden van bestaan heeft als elke andere
taal. Ik beroep mij tot staving van dit mijn beweren op het oordeel
uitgesproken in de 2e van de hierachter overgedrukte beoordeelingen
van mijn boekje; hoewel de schrijver daarvan blijkbaar onbekend
wenscht te blijven, zal het den heer Nijland niet veel moeite kosten
om te begrijpen dat we hier met eene autoriteit op het gebied van
Maleisch te doen hebben. Waar deze zich omtrent het doen ver
dwijnen van het Laag-Maleisch geen illusie schept, laat ik die taak
bescheidenlijk aan den heer Nijland over. Hij zal uit die beoordeeling
tevens zien, dat zijne vrees dat mijn boekje „gevaarlijk" zou zijn
ongegrond isde heer Nijland zal zich dus wel kunnen voorstellen
dat ik, het gezag van zooeven bedoelde autoriteit eerbiedigende op
dit gebied, volkomen gerust ben. Wij moeten nu eenmaal roeien met
de riemen die we hebben, al zijn ze nu niet van de fraaiste. Maar
iedereen moet leeren ze te gebruiken, en daarin eenige hulp te ver-
leenen, dat is het eenige bescheiden doel van mijn boekje.
Op blz. 555 valt de heer Nijland inijne logica aan, omdat ik niet,
zooals hij schijnt te verlangen, alle Ilollandsche woorden öf geheel
onveranderd öf volgens de verbasterde uitspraak, die daaraan door
Inlanders wordt gegeven, gebruik. Ik erken dat de criticus in dit
eene bepaalde geval gelijk heeft, omdat de Inlander het woord „geweer"
inderdaad als „kewèr" uitspreekt, doch met de logica heeft dit niets
uitstaande. Of wat zegt de heer Nijland er wel van, dat wij in het
Ilollandsch spreken van „natie" in plaats van „nation", van „felici-
teereu" in plaats van „feliciter", terwijl wij tal van andere woorden
en uitdrukkingen geheel Fransch laten, als „faute de mieux", „laisser-
aller" en zoovele andere waarvoor we dikwijls nog wel gezonde
Hollandsche woorden hebben, terwijl tal van technische termen in de
Indische kazernes gebruikt worden met verbasterde uitspraak, voor
