173
De gezamenlijke keuring en stemming geeft dus niet die zekerheid,
welke men tracht te krijgen; bovendien is deze maatregel voor de
officieren der week, die nu gedwongen zijn eerst bij dezen leverancier,
dan bij een tweeden, soms nog bij een derden op elkaar te wachten,
bijzonder tijdroovend en belemmerend voor andere werkzaamheden.
Ook is dit gezamenlijk fourageeren voor den soldaat nadeelig en
dit behoort nog meer in aanmerking te komen, dan het onnoodig
verzwaren van den dienst der officieren. Ik moet dit nader aantoonen.
Wanneer in een vrij groot garnizoen om 7 uur wordt gefourageerd
en men bij 3 leveranciers, wonende op verschillende plaatsen, moet
wezen en bv. de rijst het laatst aan de beurt is en deze wordt
afgekeurd, is het 9 uur.
Dan worden de arbiters gewaarschuwddeze hebben hunne bureaux
dikwijls ver van elkaar verwijderd; zij hebben hunne werkzaamheden
en kunnen dikwijls onmogelijk direct hun werk in den steek laten
soms moet de plaatsvervangende arbiter, die weer ergens anders te
vinden is, worden gewaarschuwd.
Daardoor is het zelden vóór 11 uur, dat de 3 arbiters bij elkaar
zijn; mij is zelfs een voorbeeld bekend, dat door een samenloop van
omstandigheden (o. a. omdat men daar ter plaatse om 9 uur foura-
geerde) de arbiters eerst om half 3 bijeen waren.
Stel eens, dat de arbiters om 10 uur zich in commissie stellenen
zich naar den leverancier begeven; om 10^ uur keuren zij, en geven
den leverancier tot 4 uur tijd om betere rijst te leveren.
In den regel blijkt echter om 4 uur die rijst evenmin goed te
zijn. Dan wordt betere rijst gezocht, wat dikwijls veel tijd kost, in
gekocht en van deze verrichtingen kennis gegeven aan den plaatse
lijken commandant. Dan is de fourageering, soms zelfs de inkoop
van rijst, op dien dag niet meer mogelijk.
Toch is de tijd van lOj 4 uur voor den aannemer niet voldoende
om groote hoeveelheden rijst te zuiveren. Doorgaans kan men hem
niet eens zooveel tijd gunnen, zoodat de arbiters verplicht zijn
direct in te koopen, wat weder onbillijk is tegenover den aannemer.
Doorgaans hebben andere kooplieden zulke groote hoeveelheden rijst,
bevrijd van stof enz. niet gereed, zoodat ook zij tijd bedingen.
Het gevolg van dit gebrek aan tijd is, dat men zelden de tweede
