665
overtuiging schonk, dat het een krachtige hand was, die het bestuur
te Arjeh voerde en dat deze bestuurder hen ten slotte den voet op
den nek zou zetten.
De snelle beëindiging van de in Mei 1889 op kleine schaal uit
gebroken onlusten te Edi, die de Generaal inet eigen middelen
bezwoer en waarvan hij op eigen initiatief, door het opleggen van eene
oorlogsschatting, de kosten door den vijand liet dragen, schonk mede
aan de partij van verzet de overtuiging dat met hem niet te spotten viel.
In verband met de sluiting en om een einde te maken aan de
nog altijd weifelende houding van vele hoofden te Groot Atjeh, die
uit vrees voor Tengkoe di Tiroe niets tegen diens benden durfden
ondernemen, ja, ze zelfs soms van het noodige hielpen voorzieD, achtte
hij nu het tijdstip aangebroken, om den Atjeher in het algemeen,
de steeds driester en driester wordende benden in het bijzonder te
toonen, dat onze lijdelijke houding binnen onze linie niet het gevolg
was van zwakte of vrees, dat niet 's vijands optreden maar alleen
onze eigen vrije wil ons binnen die linie had gehouden.
Wei werd de Generaal in het eerste gevecht dat op 26 Juli 1889
buiten de linie geleverd werd, niet bijzonder goed gediend, doch dit
deed hem niet versagen. Binnen een drietal maanden maakte hij
eensklaps aan alle vijandelijkheden binnen de linie een eiude, het
hoofd van de vijandelijke benting Toengkoep, de voornaamste roover
van telefoondraad en vernieler van spoorbanen viel in een uitge
stelde hinderlaag en sneuvelde, geen brug werd meer vernield, geen
spoorbaan opgebroken, geen telefoondraad meer gestolen; de buiten
weg van Pakan Kroeg Tjoel naar Kota Pohama door het zeer bedekte
terrein, reeds lang in 's vijands bezit, werd hernomen, hersteld en
weder in gebruik gesteld, de vijand teruggedrongen tot het 1200 M,
verwijderde Kota Toeankoe en deze positie in 't begin van 1890 bij
verrassing genomen, waarbij men den grooten zedelijken moed moet
bewonderen van den Generaal die, zoo kort nadat onze troepen daar
zeer gevoelige verliezen hadden geleden, den last tot die verrassing
durfde geven.
Met kracht liet hij daarop het onder Generaal Demmeni half vol
brachte werk voltooien, de linie over hare geheele uitgebreid
heid tot op de door de Regeering gestelde grenzen openleggen en
