847 is met stroo, mest, klei en steentjes), de primitieve reinigingswerk tuigen, (hij want het in den wind met de hand) is groofe onzuiverheid altijd een der kenmerken van het Indische graan geweest. Hierdoor heeft men op de Engelsche markt allengs een korting van 5 °/0 op den prijs van dit graan tot een handelsgebruik gemaakt, dat echter dit nadeelige gevolg heeft, dat de Inlandsche tusschenhand, de karrevoerder, die nu de granen op de passars opkoopt, er allengs toe overgegaan is de tarwe, indien zij betrekkelijk schoon is, opzettelijk met onreinheden te vermengen. Zoo beweert men (1), dat er in de nabijheid van Ludhiana een tiental dorpen zijn, waar de lagere klassen er een handwerk van maken verschillend gekleurde aardsoorten tot korrels te verwerken, overeenkomende met de kleur en den vorm der verschillende graansoorten. Ook zouden de opkoopers het graan herhaaldelijk bevochtigen, waarschijnlijk om een grooter korrel, dus voordeeliger maat bij het verkoopeu te verkrijgen, maar met het gevolg, dat het graan dikwijls gebroeid is bij aankomst in Engeland. Dat dit evenwel niet geheel moet worden toegeschreven aan moedwil, blijkt misschien wel daaruit, dat het percentage aan onreinheden periodiek stijgt bij de herfstim- porten, zelfs tot 7,8 soms 10 °/0, blijkens talrijke expertisen. Bij een door de India Office belegde vergadering van molenaars en graanhandelaars, werd door eerstgenoemden voorgeslagen een maximum van 2 °lo onreinheden als beginsel aan te nemen, doch deze voorslag ondervond grooten tegenstand van de zijde der handelaars. Hun voordeel is grooter bij den aankoop van onreine graansoorten, die evenredig veel lager in prijs zijn dan de zuivere (2). Is van deze zijde dus vooreerst denkelijk geen verbetering te wachten, vau officieele zijde in Iudië werd oprichting van groote in richtingen tot zuivering van de Indische tarwe in de graanhavens van dat land als onpractisch en niet gewenscht, aan de India Office voorgesteld, hoewel men overtuigd is, dat het tegenwoordig handels gebruik de aanbieding van zuiverder graan belet, en berekent, dat jaarlijks 1500000 KG. vuil met het Indisch graan in En- (1) The MillerXY n°. 5, p. 201. Indian Wheats. Voordracht in de Society of Arts. Maij- 3- 1889 bij Mr. J. Mc. Dougall. (2) The Indian Conference. The Miller. XV no. 3, p. Ill, no. 4, p. 143 en p. 155.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1892 | | pagina 298