896
bloed en staat oneindig ver achter bij onzen Sandelhoutdie trouwens
geen pony, maar een paard is.
Hoewel de ponies in Queensland van iets betere qualiteit waren,
en ik daar zelfs enkele goed en sterk gebouwde vond, zoo is toch,
volgens zeer vertrouwbare inlichtingen, hun aantal zeer beperkt en
zoude in geheel Queensland niet meer dan een SOtal goed en sterk
gebouwde ponies van ongeveer 4'4" (Rijnl.) zijn bijeen te brengen.
Het is dan ook niet vreemd, dat men voor onze sandelhouts gaarne
30 tot 40 betaalt; de paardenhandelaars willen ze niet onder
dien prijs van de hand zetten.
Uit het vorenstaande volgt derhalve reeds, dat de Regeering zich
niet moet vleien in Australië troepenrijpaarden van kleine taille te
zullen vinden.
De Engelsche hunter, het ideaal van het zware rijpaard, wordt
bijna uitsluitend in Nieuw-Zeeland gefokt, het klimaat is daar van
dien aard, dat de lange jachten bij den sport voorkomen en heeft de
Nieuw-Zeelandsche hunter als jachtpaard een zeer goede reputatie.
Eene bijzonderheid van dit paard is de lust, waarmede het de ijzerdraad
omheiningen (wire-fences) overspringt, die soms 3 tot 4' hoog zijn en
waarvoor de hunters uit andere streken energiek weigeren.
(The colonial Horse bij the Earl of Onslow, Governor of New-
Zealand).
Alles samenvattende, wat ik aangaande de in Australië aanwezige
paarden te weten kwam, kan ik reeds dadelijk als mijne meening
uiten, dat Nieuw-Zuid- Wales de Australische kolonie iswaar de
beste en duurzaamste paarden gevonden ivorden.
Paardenfokkerijen, behandeling der paarden
van veulen af'.
Men vindt in geheel Australië geen bepaalde gouvernements- of
particuliere paardenfokkerijen of stoeterijen, ten minste niet zulke
inrichtingen, waarvan de eigenaar zich uitsluitend of hoofdzakelijk
met de paardenfokkerij bezighoudt.
Eene uitzondering hierop maakt echter de „station" Turanville
aan de Hunter River nabij Scone Nieuw-Zuid- Walesten N. W.
van Sydney gelegen. De eigenaar, de Heer Th. Cook houdt zich