1082 maar had de Regeering in de gewenschte richting krachtig mede gewerkt, dan zou uit die sluiting veel eerder dan thans het geval is geweest en met krachtige medewerking van het bestuur van Atjeh onder Generaal van der Heijden, zonder schokken hoegenaamd, gelei delijk ontstaan zijn eene rationeele scheepvaartregelingwant op dit tijdstip was juist, als wd assistent-resident, op de Noordkust gekomen de man—de tegenwoordige resident Schereruit wiens helder brein het eerst het denkbeeld van eene rationeele regeling voor handel en scheepvaart in verband met onze vestigingen op de kusten, is gesproten. Nu echter ging, door den drang van de Regeering, de sluiting van den Generaal ontijdig over in eene soort van scheepvaartregeling, die, zooals de resident Scherer in zijne lezing dd 20 Januari 1891, ge houden in het Indisch genootschap, duidelijk maakt, belemmerend op den handel werkte en volstrekt geen macht of invloed bezorgde in de Onderhoorigheden. Dientengevolge was ons gezag hier uiterst gering en ook de veiligheid liet veel te wenschen over. Er moest daarom, zegt Scherer, een middel gevonden worden, dat de hoofden van de verschillende staatjes' dwong tot trouwe nakoming van de bezworen beëedigde 18 artikelen en dit middel vond hij door het gebeurde te Gighen en te Samalanga waar onze zendelingen Said Abdullah en Soetan Maharadja vermoord waren, en waar men telkens uitvluchten zocht in het betalen van den opgelegden „bangoen" (bloedprijs). Hij verzocht en verkreeg toen van den Generaal van der Heijden vergunning om vóór die havens een kruisboot te leggen en den bangoen te innen door rechten te heffen op de in- en uit te voeren goederen. Dit hielp; te Gighen betaalde men nog vóór dat de kruisboot er lag en te Samalanga, nadat de kruisboot er slechts drie dagen gelegen had. Dat was voor Scherer eene vingerwijzing en bracht hem op het denkbeeld, dat als slechts alle in- en uitvoer langs onze vestigingen plaats had onder onze controlewij ook het middel in de hand had den om de hoofden van de verschillende staatjes in het rechte spoor te houden. Eere, wien eere toekomt. Dit was het gewichtige antwoord op

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1892 | | pagina 533