219
hoeveelheid verdragen zal worden, dan de gewoonlijk gebruikte vetten).
Uit dit oogpunt bezien, valt er echter wel wat op de samenstelling
van dit ration af te dingen. Gaat men evenwel na, welke vrij groote
hoeveelheden vet door den Chinees in Indië bij forschen arbeid gegeten
worden, dan valt in het oog, dat dit nog geen reden mag zijn om
het ration onvoorwaardelijk te veroordeelen. Zjjn er andere voor-
deelen aan verbonden, dan mag een proef daarom niet nagelaten wor
den. Dit zullen wij hieronder nagaan, doch wij achten ons verplicht
er op te wijzen, dat het, om tot een ratioueele samenstelling van de
voeding voor den soldaat en den zeevarende te komen, zoowel in het
belang van den man als van het land noodig is, dat een wetenschap
pelijk onderzoek daarnaar in Indië ingesteld worde.
Het eiwit in het ration is grootendeels van dierlijken oorsprong,
dus gemakkelijk te verteren. Het is ontleend aan de vlotemelk d. i.
de melk, die in de zuivelfabrieken van room ontdaan is. Door de
uitscheiding van dit kostbaar deel heeft de melk wel grootendeels
haar vet verloren, maar de eiwitstoffen zijn er daarentegen nagenoeg
geheel in overgebleven. Hierdoor echter is men in staat deze „Dauer-
nahrung" voor veel billijker prijs te leveren, dan wanneer het eiwit
door het gebruik van vleesch er in gebracht was. Het ration van
640 Gr. kost dan ook bij aanmaak in het klein slechts M 0.70 0.42.
Voor het vet is gekozen rundervet, waaruit door gefractionneerde
afkoeling alle vastere vetsoorten, waaronder voornamelijk de stearine,
afgezouderd zijn. Het smelt reeds bij 27°, dus zonder bezwaar binnen
het menschelijk lichaam en verteert door zijn fijn verdeelden toestand
gemakkelijk. Doordien het innig gemengd is aan de eiwitstoffen (caseïne)
der melk, deelen deze laatste geen kaassmaak aan de voeding mede.
De vraag blijft het echter, of dit laag smeltpunt geen nadeelen zal ople
veren bij het vervoer. De temperatuur wisselt in Indië toch in de schaduw
tusschen de 17 en 45° C. Laboratoriumproeven dienen uit te maken,
aan welke temperatuur de „Dauernahrung" weerstand biedt.
Het zetmeel, ontleend aan granen, zou gemakkelijk verteerbaar zijn
volgens de brochure, daar de korrels door de bereiding der „Dauernah-
rung" aufgeschlossen zouden zijn. Welke die bereiding is, wordt niet
opgegeven op den smaak afgaande kan het geroosterd zijn. Dan zou
het zetmeel gedeeltelijk in de lichter verteerbare dextrine omgezet
