27
priesters, met Hok Canton geschiedenissen trachtende ons a la
Niseroin conflict te brengen met Europeesche mogendheden, gesteund
door de pers in de Straits, die zich ook minachtend over ons uitliet,
ruim van wapens en munitie voorzien die, tengevolge van de geringe
beschikbare marinemacht, bijna overal konden ingevoerd worden het
was bekend dat de schepen, die peper en pinang haalden zelf de grootste
smokkelaars van oorlogscontrabande waren was er voor de tegenpartij
geen enkele reden om zich te onderwerpen, had zij slechts te wachten
op uitputting van onze financieele krachten, op het tijdstip dat in
Nederland de drang om aan onze onmogelijke positie te Atjeh een
einde te maken, ons terugtrekken naar een der eilanden ten gevolge zou
hebben, of dat een Europeesche oorlog ons misschien noodzaken zou door
gebrek aan de noodige troepen op Java, onze positie prijs te geven.
Yoor ééne zaak had zij daarbij intusschen zorg te dragen en dat
deed zij met meesterlijk talent.
Het was: ons door handige en geslepen vleiers op den weg te
houden dien wij ingeslagen waren, door ons te overtuigen, dat wij
op deze manier het einddoel van ons streven zouden bereiken, dat
wij zoodoende vrienden maakten, de hoofden door onze goedheid en
milden zin aan ons verbonden en zij zoowel als de bevolking, op den
duur naar vrede en rust hakende, van de rechtvaardigheid van ons
bestuur overtuigd, zich gewillig algemeen aan ons zouden onderwerpen.
Bij velen slaagden de Atjehsche diplomaten boven verwachting, maar
de Generaal van Teijn, aanvankelijk medegesleept door de buitengewoon
gunstige voorspiegelingen, welke hij van sommigen zijner ambtenaren
ontving, doorzag toch spoedig het geslepen spel van bedrog en veinzerij
en deed achtereenvolgens de voorstellen, die leidden tot de sluiting
van Noord- en Westkust en van het hiermede noodzakelijk verband
houdende verbod van uitvoer op Groot-Atjeh uit de door ons bezette
stelling.
Het waren vooral de snel bereikte gewichtige resultaten, die hij
met de in Januari 1888 bevolen sluiting van een gedeelte der West
kust erlangde, welke hem tot het stelsel van sluiting brachten, en dit
te meer, omdat enkele hoofden herhaaldelijk hadden te kennen ge
geven, dat wij met strenge en volhardende afsluiting van Atjeh's
kusten bereiken konden wat wij maar wilden.
