820
Laymann: „Rathschlagen fftr das Kochen im Felde"en „Feldkochbuch",
uitgaven van E. S. Mittler en Sohn, Berlijn 1891, besproken in het
Mil. Wochenblatt, 1891, No. 66.
In het Duitsche leger kookt de man te velde zooveel mogelijk zelf in
zijn eetketel, zooals dit vóór 1848 bij onze Inlandsche troepen ook
plaats had. De schrijver van vorengenoemde brochures dringt er op
aan, dat. in vredestijd te reglemeuteeren en te beoefenen, en geeft de
noodige wenken als leidraad daaarbij. Wellicht is het van belang na
te gaan, wat er in deze richting voor het Indisch leger wenschelijk is,
niet alleen om den transporttrein te verkleinen, maar ook om den man
te velde smakelijker voedsel en meer afwisseling te bezorgen met
dezelfde grondstoffen, dan thans het geval is. Het behoeft aan geen
twijfel onderhevig te zijn, dat het vleesch te koken op den duur eentonig
is, dat het de minst smakelijke bereidingswijze is, die den grootsten
tijd vordert, maar ook, dat juist de omstandigheid, dat ieder voor zich
kookt, de gelegenheid geeft om het vleesch te roosten, braden of smoren,
wat bezwaarlijk is in de menagekeukens wegens de groote hoeveel
heden, die op die wijze zouden moeten worden behandeld door een
gering aantal koks.
De in het programma aangekondigde voordrachten van Prof. von
Esmarch
„Ueber die Aufgaben des roten Kreuzes im Kriege und im Friede";
van Oberstabsarzt Dr. Krocker, leeraar aan de Kriegs-Akademie
te Berlijn:
„Ueber die Ziele und Aufgaben der Militargesundheitspflege"
van Dr. Diims, Stabsarzt:
„Ueber die Volkswirthschaftliche Bedeutung unserer Soldatener-
„nahrung"
van Stabsarzt Dr. Paak:
„Ueber die Trinckwasserbeschaffung bei der Armee im Felde";
en van Dr. Assmus
„Ueber Sanitaetwachen",
werden tot ons leedwezen niet gegeven. Prof. Esmarch was door
ongesteldheid verhinderd over te komen. De overige voordrachten
