519
Dat de snelle ontwikkeling der geweren niet alleen op technisch
gebied gezocht moet worden, maar ook op theoretisch en daarna ook
op ballistisch gebied, ligt geheel voor de hand. De ontwikkeling op
ballistisch gebied zal dan ook in een afzonderlijk hoofdstuk behandeld
worden.
In de 16e eeuw bestonden er reeds geweren, waarmede men eenige
schoten achtereen kon doen, zonder op nieuw te ladendeze wapens
stonden onder den naam van Drehlinge bekend (1584).
In 1787 trof men de zoogenaamde windbuksen aan.
In Amerika vond de generaal Colt de revolvers uit en maakte
naar dat systeem een geweer (revolver), dat in den oorlog tegen de
Indianen in Florida werd gebruikt.
Eerst toen men op de hoogte was van de achterlading, de kleine
kalibers en de gasdichte eenheidspatroon, namen de repeteerwapens
in korten tijd eene groote vlucht en deed zich het gezegde geiden:
„Tuer le maximum de gens, dans le minimum de temps".
Men streefde er, met audere woorden gezegd, naar om in tactisch
beslissende oogenblikken een overstelpend vuur af te geven.
Ten einde de repeteergeweren te kunnen beschouwen, verdient het
aanbeveling ze in soorten te verdeelen en daartoe gaat men na, hoe
de bak of liever het magazijn, waarin de patronen bewaard worden,
aan het geweer bevestigd is.
Dit doende komt men tot navolgende indeeling.
De beschrijving dier stelsels moet hier achterwege blijven
Tabel II geeft eenige gegevens aan
