2
in zijne reeda meer genoemde lezing; zij was zelfa teleurgesteld
geweest in de verwachtingen, die daarvan naar de gedane voorstellingen
gekoesterd waren, en vond dat zij aanleiding gaf tot allerlei verwik
kelingen.
De Heer Scherer zegt in zijne lezing, dat hij het besluit van de
Regeering om de posten op de kust opteheffen en weder, met intrekking
van de bestaande scheepvaartregeling, overtegaan tot de politiek van
non-interventie gepaard met eene rigoureuse blokkade, als een ramp
beschouwde, doch toen hij bemerkte, dat de Generaal Demmeni, hoe
ook diens denkbeelden omtrent de Atjeh-zaak waren, eenvoudig het
hem voorgeschreven stelsel in practijk zou brengen, besloot om heen
te gaan; hij vroeg toen intrekking zijner plaatsing te Atjeh en vertrok
in het begin van October, na eerst nog in een paar met redenen
otnkleede nota's, den kolonel Demmeni ernstig tegen het opheffen
der scheepvaartregeling en van de posten op de kust gewaarschuwd
te hebben.
Met den Heer Scherer zuilen velen het jammer gevonden hebben,
dat de blokkade met de politiek van non-interventie, de scheepvaart-
regeling moest vervangen, maar even jammer vind ik het, dat Scherer
niet bleef, want wat gebeurde?
De Generaal Demmeni werd door Scherer's betoogingen en zijne
nota's, waarmede de assistent-resident van Groot-Atjeh van Langen
instemde, aan het wankelen gebracht in zijn plan om eenvoudig uitte-
voeren, wat hem door de Regeering opgedragen was en voerde niet
de algemeene rigoureuse blokkade in, maar liet slechts sommige
gedeelten van de kust sluiten en blokkeeren en dit niet eens consequent,
terwijl hij voor andere gedeelten, reeds bij besluit van 13 October 1884
eene soort scheepvaartregeling invoerde, waarbij bepaald werd, dat alle
van buiten Atjeh komende schepen, alvorens zich naar een der niet
gesloten punten van de kust te mogen begeven, eerst een der plaatsen
moesten aandoen, waar ons bestuur gevestigd was en deze waren,
toen de posten Telok Semawé en Samalauga waren ingetrokken, alleen
Edi, Segli en Oleh-leh voor de geheele Noord- en Oostkust.
Men kreeg dus in plaats van het voorgeschreven stelsel, dat toch
minstens de deugd van kracht en eenheid had, een tweeslachtig ding
en wel:
