VELDMORTIEREN. (1)
De wapenen der infanterie hebben in den laatsten tijd zooveel ge
wonnen in trefkans, schootsverheid en indringingskraeht, dat het meer
dan ooit noodig is om daar waar troepen aan hun plaats gebonden
zijn, ze te dekken. Deze stelregel van beide partijen in onzen burger
oorlog is zonder voorbehoud aangenomen in alle Europeesche legers.
Maar in plaats van zich te behelpen met de bekers, borden, messen
en bajonetten, waaruit onze manschappen schanstuig improviseerden,
zijn de troepen behoorlijk uitgerust met lichte schoppen met korten
steel en houweelen, die door den soldaat als een noodzakelijk deel
van zijne uitrusting worden gedragen. Steeds gedekt door vluchtige
ingravingen, zal de soldaat volkomen veilig zijn tegen direct vuur.
Te beproeven deze geïmproviseerde veldwerken door middel van
veldartillerie te verwoesten, is vrijwel monnikenwerk. Rechtstreeksche
aanvallen op versterkte troepen zullen groote offers kosten. Voor
het oogenblik is buiten kijf de verdediger in het voordeel.
Ten einde den verdediger te verschalken, neemt men zijne toevlucht
tot zoogenaamde torpedo-granaatkartetsen, geschoten uit gewone veld
kanonnen. Deze projectielen hebben de springlading van schietkatoen
of meliniet in den kop. Springende breekt niet alleen de wand, maar
wordt ook de snelheid in voorwaartsche richting der vulkogels geneu
traliseerd en worden deze met eene belangrijke snelheid achter-en
benedenwaarts geslingerd. Maar deze springstukken hebben weinig in-
dringingsvermogen, en de spreiding in dracht en in brandtijd behoorde
zeer klein te zijn, inderdaad veel kleiner dan in de practijk te ver
wezenlijken is, wilden zij aan hunne bestemming beantwoorden.
Daarbij komt dat de troepen zich tegen teruggeslingerde spring-
stukken zouden beveiligen door eene lichte dekking in den rug op te
(1) Vertaald uit het Engolsch van Zalinsky, Kapitein bij het 5e Reg. Art. der
Vereenigde Staten.
