GESCHIEDKUNDIG OVERZICHT ONZER VAANDELS.
{Vervolg van bldz. 82)
{Slot.)
Zooals uit het vorenstaande blijkt, dateeren de thans in gebruik
zijnde vaandels van 1839 en later, naarmate de legerformatie met een
of meer bataljons werd uitgebreid. De meeste dezer krijgsteekenen
waren gedurende dien tijd vele malen getuigen van den moed en de
volharding van het leger, zoodat zij begrijpelijkerwijze, behalve van
weer en wind, van het vijandelijk lood te lijden hadden.
Dit laatste was vooral het geval geweest met het vaandel van het
12® Bataljon; dit was zoo deerlijk gehavend, dat er van het ontrollen
van het doek, van het fier laten wapperen geen sprake meer kon
zijn. Slechts enkele reepen, die door een band aan den stok waarin
zich een kogel had vastgezet waren vastgebonden, waren overgeble
ven. Aan den eisch, dat het een zichtbaar teeken moet zijn, voldeed
het derhalve niet meer.
Hoe noode men er dan ook toe overging, kwam het evenwel den
Civiel en Militair Gouverneur van Atjeh en Onderhoorigheden in 1888
geweDscht voor, een voorstel te doen om het oude vaandel te doen
vervangen.
Eene verwisseling tengevolge van onbruikbaarheid, was nog niet
voorgekomen. Wel was in 1867 een dergelijk voorstel gedaan ten
opzichte van het vaandel van het 10e Bataljon, doch de toenmalige
Commandant van het Leger vond die vervanging, na het vaandel in
oogenschouw te hebben genomen, onnoodig, zoodat het toen een re
paratie van f 115.onderging.
Alvorens eene beslissing te nemen in de quaestie, handelende over
de verwisseling van het vaandel van het 12® Bataljon, wenschte het
Legerbestuur de opinie van de Commandanten der Groote Militaire
Afdeelingen op Java en van den Militairen Commandant van Sumatra's
