154 -
stel te doen om het Pakoe Alamsche Legioen eveneens een vaandel
te schenken. De wijze, waarop de Pangerang zijn korps leidt en
oefent, zoomede zijne goede verhouding tot het Gouvernement waren
voor het Legerbestuur voldoende redenen, om het gedane verzoek met
een gunstig advies bij de Regeering over te brengen, welke daarop
bij haar besluit van 18 Mei 1871 een vaandel schonk, dat gelijk was
aan dat van de Mangkoe Negoro.
Aan het Legerbestuur werd ook thans wederom de vervaardiging
van het vaandel opgedragen, waarom het den Resident van Djok"
djakarta de toezending verzocht van eene teekening van het doek
van het Mangkoe Negorosche Legioen en tevens van eene opgave
van den naam van het Djokdjakartasche Legioen in de Javaansche
taal en letterschrift.
Uit de toegezonden teekening bleek evenwel, dat het vaandel van
Mangkoe Negoro afweek van het in 1888 vastgestelde model, daar
het aan beide zijden eene gouden gekroonde W. vertoonde. Een
naar die afwijking ingesteld onderzoek leidde tot geene resultaten,
waarom men het 't best oordeelde alsnog een besluit te provoceeren,
waarbij bepaald zou worden, dat het vaandel van Mangkoe Negoro,
gelijk het werd aangemaakt en uitgereikt, aan beide zijden een gouden
gekroonde W, waaronder aan de eene zijde den naam van het Legioen
in het Nederlandsch en aan den anderen kant in de landstaal, zou ver-
toonen. Bij Gouvernementsbesluit van den 3en October 1871 werd daarop
conform beschikt en tevens bepaald, dat het vaandel van het Legioen
van Pakoe Alam van hetzelfde model zou zijn. Het noodige werd
thans voor den aanmaak daarvan in Nederland verricht, zoodat dit
doek in 't laatst van 1872 reeds te Batavia per stoomer Conrad
werd aangebracht. Kort daarop werd het den commandant der
2e Militaire Afdeeling op Java toegezonden, welke autoriteit het
op den 19en Februari 1873 te Djokdjakarta uitreikte, overeenkomstig
een programma, dat, ter voorkoming van naijver, van geheel gelijken
aard was als dat, destijds voor de uitreiking van het vaandel aan het
Legioen van Mangkoe Negoro vastgesteld.
Na de ontbinding van dit Legioen in 1892 werd het vaandel,
vergezeld van een oorkonde, naar Nederland opgezonden, met verzoek
dat veldteeken aan het Koninklijk Militair Invalidenhuis Bronbeek
