310
eischen voldoet. Gaarne zullen wij medegaan met hem, die er iets
beters voor in de plaats weet te stellen.
Een der moeilijkste vragen, die zich bij het ontwerpen van een correc
tiesysteem voordoet, is wel deze, wanneer er correctie behoort te
worden aangebracht. Deze vraag is daarom moeilijk, omdat het bij
de beantwoording bijna onvermijdelijk is, willekeur buiten te sluiten.
Toch dient men hierover tot eenstemmigheid te komen, aangezien
men anders voortdurend in inconsequentiën vervalt en aan de reglementen
elk wetenschappelijk karakter ontneemt. Zoo schreef bijvoorbeeld
de thans afgeschafte Leidraad voor te corrigeeren, als men in een
groep van acht schoten drie plus of min had waargenomen,
terwijl hij liet doorvuren met eene opzethoogte, die in vijf schoten
één plus of min had geleverd. Evenwel was blijkens de formule
die de waarschijnlijkheidsrekening aangeeft om de kans te berekenen,
dat eene bepaalde opzethoogte de juiste zal zijn, (met verwaarloozing
van den invloed der uitkomsten met naburige opzethoogten verkregen),
de kans ruim dubbel zoo groot, dat de eerste opzethoogte juist zou
zijn als de tweede, en had de regel derhalve juist andersom behooren
te luiden. Vaststelling van een grondbeginsel is derhalve noodzakelijk,
waar men niet in dergelijke tegenstrijdigheden wil vervallen.
Wanneer men met eene opzethoogte vuurt, waarvan men niets
anders weet, dan dat zij het doel in de spreiding harer schoten omvat,
dan is de kans, dat deze opzethoogte de juiste zal wezen gelijk aan
eene oneindig kleine grootheid dx. Blijkt echter uit de later verkregen
uitkomsten, dat die kans kleiner is, en de opzethoogte nog minder
vertrouwen verdient, dan men haar a, 'priori mocht schenken, dan
achten wij correctie noodzakelijk. Op dit beginsel nu zullen wij onze
regels laten berusten. Het zij verre van ons te willen beweren, dat
dit de eenige deugdelijke grondslag zoude zijn; toch schijnt hij ons
de meest natuurlijke toe. Bovendien zijn de regels, die hieruit voort
vloeien zeer eenvoudig, wat een niet te versmaden voordeel is.
W
dx
a 4- ft oc -+- ft 1
Bij de behandeling der verschillende gevallen met k en g hebben
,3 £_i
a -|- 1 a 2
