347 Aan de behandeling van dit onderwerp dient vooraf te gaan een en ander over het zwaartepunt van het paard en een enkel woord over het hellend vlak. De kennis der ligging van het zwaartepunt en van zijne verplaatsing wanneer de ruiter is opgestegen, alsmede van de willekeurige verplaatsing van het zwaartepunt der geheele massa, ruiter en paard te zamen, door den ruiter, is van gewicht voor de dressuur. Yeel van de hieronder volgende feiten zijn ont leend aan het voortreffelijke werk „L'extérieur du cheval, par Gou- baux et Barrier, 2e Edition." De africhting is meer dan het overwinnen van de natuurlijke weerspannigheid van het paard en het leeren om op zekere wenken te gehoorzamen. Een goede africhting is immers een stelselmatige gymnastiek, welke het paard, door ontwikkeling van zekere spiergroepen en door het verkrijgen van meerdere buigzaamheid der gewrichten en banden, in staat stelt om, door den ruiter bestegen, zich te be wegen in allerlei gangen en dat wel, geruimen tijd, met de geringst mogelijke inspanning. Voorts beoogt de africhting, door het teweegbrengen van een anatomische wijziging in den bouw, aan het lichaam van het paard een zoodanige, blijvende plooi te geven dat het een willoos werktuig wordt in de hand van een geoefend ruiter, dat het onbewust hem de beschikking geeft over zijn eigen beweegkracht en dus over zijn weerstandsvermogen. Dat de dressuur er naar streeft, om het paard in staat te stellen datgene wat men er van verlangt, zoo gemakkelijk mogelijk te vol brengen, heeft ten doel ten eerste daardoor het paard zoo lang mogelijk bruikbaar te houden, zoo weinig mogelijk te doen verslijten ten tweede verzet te voorkomen, hetgeen natuurlijk het beste wordt bereikt, bij een redeloos schepsel waarbij overreding meestal is uit gesloten, indien men de voorbereiding zóó geleidelijk, zóó harmo nisch maakt, dat het paard geen aanleiding vindt zich legen het verlangde te verzetten, wijl het hem niet meer onaangenaam is. Ik behoef er slechts aan te herinneren, dat het paard hetwelk, onvoldoende voorbereid, in een zekere houding wordt gedwongen door de meerderheid van den ruiter, de energie van diens hulpen, die houding immers zal verlaten zoodra het hem mogelijk is of

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1893 | | pagina 358