26
het indirect vuur, verbiedt de vuren met drie en regelt de vuren met
twee vizieren. Het geeft aan welke doelen het eerst moeten worden
beschoten, bepaalt het oogenblik waarop de gevechtsformatie moet
aangenomen wezen en den afstand van den vijand waarop de tirail
leurlinie moet gevormd worden.
Het zegt, dat tot op 600 M. van den vijand zoo min mogelijk gevuurd
wordt, dat dan de vijandelijke opstelling en het aanvalsplan bekend
moeten zijn, dat dan de tirailleurlinie moet versterkt worden, de patronen-
voorraad moet zijn aangevuld en de opdrachten moeten gegeven zijn.
Yan veel meer belang nog zijn de in het door Eisenschmidt uit
gegeven werkje voorkomende gevechtsvoorschriften voor detachementen
van alle wapens.
Deze bevatten zakelijke aanwijzingen voor de verdeeling der infanterie,
de frontuitbreiding, de afstanden tusschen de troepen in eerste, tweede
en derde linie, de opstelling der algemeene reserve en het gebruik en
de verdeeling der artillerie, cavalerie en genietroepen.
Yerder bevatten zij voorschriften voor den algemeenen bevelhebber
en de bevelhebbers der hulpwapens, voor het iufanterievuur, het
stelling nemen der artillerie, het overgaan van den marsch- tot den
gevechtsvorm, den loop van een aanvallend en verdedigend gevecht,
de omvatting en den terugtocht.
Ook geeft het puntsgewijze al datgene aan, wat een gevechtsbevel,
beide voor den aanval en de verdediging, moet inhouden.
Voorschriften voor het gevecht tegen onbeschaafde volken geeft
het Russische reglement niet, doch deze worden, gelijk wij later zullen
zien, bij afzonderlijke legerorders gegeven.
En hiermede besluiten wij het overzicht van eenige der voornaamste
gevechtsvoorschriften, om in een volgend hoofdstuk eenige gevolg
trekkingen te formuleeren, waartoe men bij de bestudeering dier
voorschriften komen kan.
4. Gevolgtrekkingen uit de vergelijkende bestudeering van
bestaande gevechtsvoor schriften te maken.
Een der eerste opmerkingen, die men zich bij de lezing van het
vorige hoofdstuk maken moet, betreft wel de aanhoudende herhalingen