164 en afweren. Heeft het eerste gelid de stooten toegebracht, en wil men ze daarna door het tweede laten uitvoeren, dan commandeert men eenvoudig: N°. 2, stoot rechts, enz. 3e Alinea. Men mag niet eischen, dat de appèls gelijk vallen, en doen ze het niet, dan geeft dit aanleiding tot wanorde. Een appèl heeft bovendien geen nut; dus, weg er mee! 4e Alinea. Yooral moet de onderwijzer er op letten, dat vóór den uitval de kolf tot voor het midden der borst is opgelicht en de linkerarm gestrekt. Lessen. „Nastoot" raadt aan de 5 lessen te laten vervallen. Ik kan hierin zijn gevoelen niet deelen. Men late ze echter meer als voorbeelden, en verge niet, dat ze slaafs gevolgd worden. Ook moet de inhoud meer stelselmatig verdeeld worden, zooals ik boven reeds heb aan gegeven. De lessen kunnen dan ook gemakkelijker onthouden wor. den, zonder dat ze juist uit het hoofd behoeven geleerd te worden- Verder moet alleen de stoot gecommandeerd worden, daar omtrent de afwering geene vergissing kan bestaan, nu de kringparades zijn vervallen en dus elke stoot slechts op één manier kan gepareerd worden. De lange commando's zijn vooral voor Inlandsche onder wijzers zeer lastig, en brengen den leerling eerder in de war dan hem de zaak te verduidelijken. „Het gelid, dat den stoot opvangt of afweert naar gelang de on derwijzer dit vooraf bepaalt moet zich steeds, daar waar de stoot zal aankomen, behoorlijk blootgeven" (Hollandsch voorschrift van 1890). Ik heb er reeds vroeger op gewezen, dat bij het onderwijs in de stooten deze opgevangen moeten worden (geweren met inschuivende bajonetten), en dat zoo vlug mogelijk na de parades de nastooten moeten geleerd worden. (Slot volgt). R. ten Seldam.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1894 | | pagina 173