479
h. en i. de handelingen hij gelukten of mislukten
aanval en verdediging
De voorschriften hieromtrent bevatten meestal eene waarschuwing
tegen het onbesuisd naloopen van den vijand, als men hem uit zijne
stelling gejaagd heeft, en eene aanmaning om te zorgen den tegen-
overgestelden rand zoo spoedig mogelijk te bezetten als de genomen
stelling eenige diepte bezit, verder den eisch om het verlorengeraakt
verband zoodra mogelijk te herstellen.
Bij mislukten aanval komt het er voornamelijk op aan om de eerste,
achterwaarts gelegen afscheiding zoo snel mogelijk te bereiken en
vandaar het vuur opnieuw te openen.
Heeft men bij de verdediging een vijandelijken aanval afgeslagen,
dan in de eerste plaats vervolging door vuur; wordt men uit de
stelling geworpeD, dan weer zoo spoedig mogelijk een terugtrekken
achter de eerste afscheiding.
j. het onderscheid tusschen de gevechten naar gelang van het
doel ivaarmede zij geleverd worden.
Bij de gegevens daaromtrent behoort een gevechtsvoorschrift b.v.
te wijzen op het verschil in karakter tusschen een voorhoedegevecht,
een gevecht waarbij de vijand wordt vastgehouden en een gevecht,
dat tot verdrijving van den vijand uit diens stelling moet leiden.
Treedt bij het laatste een energiek, krachtig, beslist vooruitdringen
op den voorgrond, bij het tweede komt het er vooral op aan om
zonder dit den vijand te laten merken, niet meer krachten tegenover
hem in werking te brengen dan hoog noodig is.
Het voorhoedegevecht houdt het midden tusschen deze twee;
daarbij moet men aan den eenen kant krachtig optreden om de voor-
deelen van het terrein aan zijne zijde te brengen en aan den anderen
kant niet te snel voorwaarts dringen om den bevelhebber tijd te
laten voor de verkenning en zoonoodig de gelegenheid te laten om
te kunnen terugtrekken.
Evenzoo moet gewezen worden op het verschil in karakter tusschen
de verdediging, die de beslissing zoekt en de verdediging, die alleen
tijdwinst ten doel heeft; ook op de eischen van den geregelden te-
