44
gevechtstaak, den aanval op vijandelijke stellingen, die énorme vuur-
snelheid ontberen en behoeft zich dus ook de onafscheidelijk daaraan
verbonden nadeelen ?iiet te getroosten.
Die nadeelen nu kan men, naar mijn meening, slechts ontgaan
door een geweer te kiezen, dat als enkellader gebruikt kan worden.
Tegenover de theoretische bespiegelingen van enkelen, dat men
den man moet en kan inprenten, nimmer sneller te vuren dan noodig
en nuttig is, en dat dus ook niet sneller gevuurd zal worden, al
laat het wapen een grootere vuursnelheid toe, staat de uitspraak der
practijk, die leert wat ook alleszins natuurlijk is dat in het
gevecht sueller geschoten wordtnaarmate het geweer den schutter
in staat stelt, zijn schoten vlugger achtereen af te geven.
Door salvovuur af te geven, kan de vuurleider die snelheid regelen;
maar ook die vuurleiders zelve kunnen zich dikwijls laten medesle
pen tot een noodeloos snel schieten.
Bovendien is het salvovuur niet altijd practisch uitvoerbaar en, al
wilde men het steeds zoo lang mogelijk toepassen, toch ontaardt het
maar al te dikwijls tegen den wil van den aanvoerder in een vuur
zonder commando, waaraan juist dan groote nadeelen van moreelen
aard zijn verbonden.
Fandio stelt zich voor, bij invoering van een geweer dat uitslui
tend als meerlader is ingericht, een ongewenscht groote vuursnelheid
te voorkomen, door op het oefeningsterrein nimmer snelvuur te doen
toepassen en door uitdrukkelijk te bepalen, dat bij de vuuroefeningen
nimmer overhaasting mag plaats hebben, dat ieder schot behoorlijk
gericht moet zijn.
Zulke bepalingen zullen wel kunnen bijbrengen tot eenige beper
king der vuursnelheid, maar, naar ik geloof, slechts in geringe mate.
Zij zullen niet kunnen beletten, dat de soldaat onder de steeds
ernstige, somtijds de zenuwen zóózeer schokkende indrukken van het
gevecht., meermalen te snel zal vuren, wanneer men hem een wapen
in handen geeft, dat juist opzettelijk voor het afgeven van het snelst
mogelijke vuur is ingericht, Een wapen, waaraan hij deeds geheel
machinaal, zonder de minste tusschenkomst zijner hersenen, zonder
er naar om te zien, een paar hoogst eenvoudige bewegingen heeft
te doen, om op nieuw een schot te kunnen lossen.