treft dadelijk de verbazend veel grootere vaardigheid van den Sandel-
wood in klimmen, dalen en klauteren. En wat voor hellingen zijn
het dan nog waarmede men in Nederland al spoedig zwarigheid
ondervindt! En dan nog steeds zulke met weeken bodem waarin
de hoef van het paard veel beter houvast heeft.
Ongelukkig is men ter wille van het groote draagvermogen der
muildieren dikwijls verplicht ze bij gemis aan beter te gebruiken
op terreinen die voor hen geheel ongeschikt zijn, nl. zulke met weeken
bodem die ik kortheidshalve, al is het niet altijd juist, als sawah betitel.
De benutting als draagdier wordt nu helaas bij onze muildieren
enorm belemmerd door de drukkingen. Ieder die eenigen tijd bij
een bergbatterij is geweest, weet welk een omvang deze kwaal heeft,
weet dat men niet noemenswaardig kan laten dragen zonder al zeer
spoedig een belangrijk getal door drukkingen invalide dieren te krij
gen Vooraf een en ander over den naam. Men heeft betwist dat
het drukkingen waren; dit komt omdat in Nederland zoowel als
in de koloniën velen aan het idee van drukking een zeer beperkte
beteekenis hechten, er nl. slechts onder verstaan een pijnlijke,
warme zwelling, een kneuzing dus, een beleediging waarbij de huid
intact blijft gelijk wij die zien ontstaan op de ribben en aan de borst
(niet de buik gelijk zoo dikwijls geheel onjuist, zelfs door paarden
artsen wordt gezegd) door den singel of een stoot van het zadel.
Waarom hecht men aan het denkbeeld drukking zulk een beperkte
beteekenis in tegenstelling van de Duitschers die onder „Druckscha-
den" en de Franschen welke onder „blessures de harnachement"
zeer terecht verstaan alle kneuzingen, verwondingen, schavingen, huid
ziekten, kortom alle ziektetoestanden door tuigdeelen teweeggebracht?
Het antwoord is niet ver te zoeken. Men heeft daarom naar een
andere benaming dan drukking gezocht voor de huidontstekingen
met woekering van de papillen der lederhuid, gelijk die door het
dragen bij de muildieren op de ribben onder de stegen van den
draagbok ontstaan, wijl aan het denkbeeld van drukking algemeen
(en daarom veel meer dan juist is) wordt verbonden de gedachte dat
achteloosheid van den stukrijder, gemis aan toezicht van kader en
officieren oorzaak zouden zijn van (deze) drukkingen. Dat is volkomen
onjuist gelijk ik niet in gebreke zal blijven aan te toonen, maar hoe
