10 commandanten moest wezen, of dat er een bijzondere ziekmakende factor in het spel moest zijn. Ik houd vol en zal daarbij bijna allen bevoegd tot oordeelen op mijn hand hebben, dat wanneer met het bestaande harnachement en de vigeerende bepakkingswijze Van eenige beteekenis wordt gedragen, overal zeer spoedig een enorm aantal ribbendrukkingen zullen ont staan. Ook mij zijn de verhalen natuurlijk geenszins onbekend van een sectie die veel en lang droeg en geen drukkingen kreeg, van de heilzame preventieve werking van zeebaden voor de muildieren, maar het is mij nooit gelukt dezen idealen toestand te constateeren trots zeebaden of wat ook. (1) Echter weet ik persoonlijk het volgende, hetgeen ik te minder schroom hier neer te schrijven, omdat de personen die het treft a! niet meer in functie zijn en het daarentegen een verdediging is voor nog functionneerende bergartilleristen. Toen ik medio 1890 te Salatiga kwam, hoorde ik niets van deze drukkingen bij de bergbatterij tot ongeveer begin 1891. Ik had vrij wel geen zieken bij de bergbatterij, want andere kwalen zoowel van inwendigen als chirurgischen aard, die bij paarden veel zieken leveren als: digestielijden, leggers, bijtwonden komen bij muildieren zeer weinig voor. Op dat tijdstip (begin 1891) werd een officier der vestingartillerie ad interim met de vacante plaats van commandant der bergbatterij belast en tevens werd bij die batterij gedetacheerd een kapitein der infanterie die de hoogere krijgsschool had bezocht. Yooral naar aanleiding van dat laatste begon men toen met het geregeld maken van groote marschen in bergterrein, dus met gedragen materieel, terwijl tot op dat oogenblik weinig en kort geëxerceerd en vooral weinig gedragen was. Na een paar weken begonnen de druk kingen (begon het ziek melden) en zij hebben sinds dien niet (l) Wanneer er zijn die zich gekrenkt gevoelen door de verdachtmaking dat hun verhalen van veel en lang dragen zonder drukkingen bij een geïsoleerde sectie de controle niet kunnen weerstaan, wel dan is het middel om zulk een verdachtmaking schitterend te logenstraffen en tevens hun wapen een enormen dienst te bewijzen voor het grijpen. Men houde ze aan hun woord, ze moeten op het slappe koord! Men geve hun tot stichting der kameraden in een garnizoen waar een bergbatterij ligt een sectie waarmede ze geheel volgens hun inzichten kunnen werken gedurende 6 weken, alléén dragen, dagelijks, binnen de grenzen van wat men op het gebied van ver moeienis billijk mag vorderen. De zaak is dan erg gauw opgelost

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1894 | | pagina 21