294 uit, jaar in jaar uit herhalen. Het recrutenexereeeren in Indië ge durende zóó langen tijd aan één stuk is nog heel iets anders dan dat in Nederland gedurende 6 weken van het jaar! De theorieën moeten den manschappen zoo aangenaam mogelijk gemaakt worden. Het zitten aan tafels in kazernetenue, terwijl de sergeant hen met kennis van zaken staat te verhalen, verschilt voor de recruten enorm met het staan in een kringetje met de handen voor het lijf en op de plaats rust gedurende de uur, dat zij door onbekwaam kader worden beziggehouden. De verveling, die er nu bij de theorie zoo diep in zit, moet er op die wijze uit. Uit den aard der zaak moeten de theorieën over al de zaken, die vatbaar zijn om middels staten langs den wand der kamers ter ken- nisse van de manschappen gebracht te worden, slechts zelden worden gehouden en dan nog in dien geest, dat de manschappen attent gemaakt worden op den inhoud dier staten en hunne beteekenis. Verder behooren de theorieën te handelen over de beroepsplichten, het gedrag binnen en buiten de kampementen, de gezondheidsleer en de onderwerpen van zuiver moreelen aard. En thans gaan wij over tot dat deel der recrutenopleiding, dat men de dressuur zou kunnen noemen. Dit omvat tegenwoordig: de beginselen van het bajonetvechten en de gymnastiek, het schieten, de elementaire exercitiën en het elementair tirailleeren. Om de manschappen dit alles te leeren wordt gedurende 4-6 maanden voor Europeanen en Amboineezen en gedurende 6-8 maanden voor Inlanders uur daags ongeveer, onderwijs gegeven. Men houdt zich bij den gang van dat onderwijs geheel aan de inleiding van de recrutenschool en alles wat verder in die recruten- school is voorgeschreven en ook wel niet is voorgeschreven, want uit die recrutenschool wordt soms verbazend veel meer gehaald, dan ooit de bedoeling geweest kan zijn er in uit te drukken. Zoo zal, om een voorbeeld te noemen, elkeen, die het vroegere exercitieregle ment gekend heeft, zich herinneren dat bij de 2e beweging van „over geweer" geschreven stond: de hiel van den kolf zichtbaar tusschen den eersten en tweeden vinger, enz. Nu is in de recrutenschool van 1886 dat woord „zichtbaar" weg gelaten. Ik veronderstel, dat de commissie gedacht heeft, dat die zicht-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1894 | | pagina 311