297 altijd aan het openen en sluiten der patroonzakken te denken, nadat zij het laden en de vuren feitelijk reeds lang kennen. Zoo ook bij het tirailleeren. Het voorwaarts verspreiden wordt duidelijk bevolen; het op de plaats verspreiden niet, want men heeft aan het kader het uitspreken der woorden: op de plaats" bespaard, maar vraag niet, hoelang het duurt eer de manschappen er aan ge wend zijn om er aan te denken, dat zij op het commando B versprei den" niet voorwaarts moeten gaan Dan nog het niet telkens benoemen van den guide. Ik meen, dat men gedacht heeft dat er meer stabiliteit in het marcheeieu zou ko men, als de manschappen zich goed gewend hadden aan eene voeling als regel naar rechts, doch dat resultaat werd niet bereikt. Een man ivent zich daaraan niet, wel aan het opvolgen van een commando en dan liefst van een onder alle omstandigheden volledig en duidelijk commando. Heen, de vroegere recrutenschool was nog zoo slecht niet; de tegenwoordige is zeker niet beter en in vele opzichten minder goed. Yeel, wat men uit de vroegere wegliet, had er best in kunnen blij ven en veel van het nieuwe, wat men kreeg, had gevoegelijk weg gelaten kunnen worden. Zoo b. v. de lading als regel van het geweer over, welke volstrekt niet meer voorkomt dan de lading van het geweer bij den voet. Waarom dat veranderd? Een van de nadeelen er van ziet men al op het schietterrein. Yerder die mooie houding van het geweer bij den stormaanval over een vlak exercitieterrein, maar die alleszins onpractische en daardoor zeer leelijke houding in het werkelijke gevecht. Het is mij niet recht duidelijk, welke gezonde ideeën aan het voor schrijven van die houding ten grondslag kunuen gelegen hebben. Mij dunkt toch, dat de stormaanval bijna altijd gepaard gaat met het overwinnen van de eene of andere hindernis, en dat men om die te overschrijden als regel gaarne de beschikking over beide handen zou hebben. Liet men nu de manschappen tot op het laatste moment het geweer eenvoudig ongedwongen in een der beide handen dragen, dan hielden zij ten minste een dier beide hulpmiddelen over. Thans moeten zij beide missen en onbeholpen voortscharrelen, dan wel de toepassing

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1894 | | pagina 314