INFANTERIE BESPIEGELINGEN.
De africhting van recruten is van groot gewicht en eischt voort
durend aandacht en belangstelling. Voor deze africhting bezitten
wij slechts vier depóts; dit aantal in verband met hunne organieke
sterkte is te gering om aan de behoefte der infanterie te voldoen en
hierom tracht men zich te helpen met allerlei hulpmiddelen, als
africhting bij garnizoens- en veldbataljons en opvoering van de sterkte
der depótsmen is verplicht tot schipperen en scharrelen, omdat
voor afdoende maatregelen geen gelden kunnen worden te goed ge
daan. Dit is, met het oog op het groote gewicht der zaak, zeer te
betreuren.
Leest men instructiën en orders die betrekking hebben op onze
depóts en de recruten-africhting, dan blijkt het ons dat daarin goede
beginselen gehuldigd worden, maar toetst men het voorgeschrevene
aan den werkelijk bestaanden toestand, dan bekruipt ons bittere teleur
stelling.
Art. 1. der voorloopige instructie betreffende de depót-bataljons,
luidt aldus
„De bestemming van de depót-bataljons is in het algemeen het
„bevorderen der slagvaardigheid van het wapen der infanterie, meer
„in het bijzonder die der veldbataljons, welke ten allen tijde bestemd
„en gereed moeten zijn om, zoo veel mogelijk volgens de organieke
„sterkte, uit te rukken met voor den dienst te velde geschikte
„officieren en manschappen."
De werkelijke toestand maakt dit voorschrift tot eene utopie.
Words, only words of liever: paper, paper, only paper! Men
werpt de schuld op Atjeh, welks bewoners zich maar niet aan ons
wilden onderwerpen, maar de schuld ligt aan verkeerde zuinigheid.
Recrutenafrichting bij de korpsen of bij depóts is eene vraag, die
vele pennen in beweging heeft gebracht en nog heden ten dage de
