107
heeft, die paarden heeft gekocht of zien koopen en zich toen een
voorstelling maakte van hetgeen ze tijdens den arbeid zouden blijken
te vermogen, heeft merkwaardige teleurstellingen en ontgoochelingen
evengoed als verklaarbare verrassingen ondervonden. Ieder heeft
paarden met harmonischen bouw, die kracht naast lenigheid beloof
den, verre beneden billijke verwachtingen zien blijven, en zeer gewone
„eenvoudige dieren'' hoogst bevredigend zien gaan en zich zelf vlug
africhten. Dit op den voorgrond gesteld, blijft de vraag of een oor
deel omtrént het individueele rijpaard gebaseerd op het exterieur als
regel „im höchsten Grade trügerisch" genoemd moet worden, „da
selbst die auffallendsten Mangel desselben durch die, dem Individuum
innewohnende Kraft Nerv, Blutmitunter ausgeglichen werden,
wahrend der regelmassigste Bau bei sehlaffer Grundfaser nichts hilft."
Immers al kan, gelijk de Engelschen zeggen, „een paard in iederen
vorm loopen", zoo valt toch niet te ontkennen dat volgens de em
pirie, verklaard en aangevuld door de abstracte wetenschap, voor
een rijpaard een andere bouw doelmatig is dan voor een renner,
voor een draver, voor een springer, of voor een tuigpaard.
En die Nerv, Blut, daar heeft men bitter weinig aan om er van
te voren op te bouwen, vijl men geen volbloeds met een pedigree
voor soldateDpaarden in de manege krijgt, en omdat men ook iets
anders verlangt dan uitsluitend of in de eerste plaats snelheid. Men
houde echter de omstandigheid, waaronder Plinzner de door mij
geciteerde woorden spreekt, in het oog. Op zich zelf beschouwd zijn
ze zeker onjuist, immers dan zou men ze moeten toepassen bij het koopen
van paarden, maar dit geldt het hier niet. Men moet aannemen dat door
de remonte-commissiën slechts paarden gekocht zijn die zich, door hun
bouw, alle leenen voor de africhting tot rijpaard, maar uit den aard
der zaak in verschillende mate, en die mate nu, beweert Plinzner,
kan men niet beoordeelen afgaande op hun lijnen. Nochtans komt
hij zelf later toch min of meer op zijn eerste oordeel terug, waar
hij de moeielijkheid tot bijbrengen betoogt van een zekere klasse
Pruisische remonten met korten hals en gedrongen bouw (sterken rug.)
Enkele africhters in Nederland hebben de gewoonte bij het ont
vangen van een klasse remonten ter africhting, hun eersten indruk
van ieder paard en hun verwachtingen daarop gebaseerd, aan te
