375 Er bestaat dus zeer veel kans dat zij steeds eenige gemeenschap met het moederland zal kunnen big ven onderhouden en dit te meer, daar de toestand der zee ten Zuiden van Java eene feitelijke en voort durende blokkade onmogelijk maakt. Tjilatjap moest dus van eenige verdedigingswerken worden voorzien, om tegen een vijandelijken aanval te worden beveiligd. Voorts zou het ruimschoots van allerlei krijgsbehoeften worden voorzien. De mogelijkheid eener landing in de nabij gelegen Schildpaddenbaai werd in die dagen nog niet aangenomen, zij bestaat trouwens slechts in den Westmoesson en dan zijn de moeielijkheden, die de vijand aan wal in een weinig bewoonde en onbebouwde streek zou onder vinden, zoo groot, dat zijne onderneming inderdaad overmoedig zou heeten. Ten einde nu de wegen, waarvan de vijand zich zou moeten bedienen, te kunnen vernielen en daarentegen beschikbaar te houden, die aan de werking des vijands waren onttrokken, besloot men tot het aan leggen van een nieuwen, zoogenaamden militairen weg, die geheel achter de bergketens moest loopen, welke Java van het Westen naar het Oosten doorsnijden. Die weg werd voor een gedeelte gevormd door den grooten postweg en moest alle punten, tot het defensiestelsel behoorende, onderling verbinden. Het is duidelijk dat de marcheerende troepen veilige pleisterplaatsen moesten vinden, benevens magazijnen, waaruit zij zich van het noodige konden voorzien. Van afstand tot afstand moesten er dus langs den militairen weg forten verrijzen en al dadelijk werden daartoe 4 punten aangewezen, namelijk Malembang in de Preanger-Regentschappen, Gomboug in Bagelen, Ngawi in Madioen en Melirip in het Soerabajasche. Daarenboven werden de reeds langs den weg bestaande forten te Djokjakarta, Klaten en Soerakarta in het stelsel van defensie opgenomen. Behalve al deze maatregelen werden er nog andere genomen of ontworpen tot het in goeden staat brengen van de kustverdediging en tot het erlangen van veilige havens voor onze oorlogs- en koop vaardijvloot. Tjilatjap moest een dier havens zijn, straat Madoera, beschermd door het fort Erfprins en door nog eene andere te bouwen

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1895 | | pagina 392