DE POSTDEIVEXDIENST IN INDIË. (1) Ouder hetgeen belangrijks is voorgevallen op het gebied van den postduivendienst in Indië sedert het 1* semester 1892, dient in de eerste plaats te worden vermeld een stelsel van proeven, dat ge nomen werd ten aanzien van de voeding. Aanleiding hiertoe werd gevonden in een brief van het Bestuur van eene voorname postduivenvereniging in Nederland, welke Vereenïging, in verband met het mislukken van de vluchtproeven op de lijnen "Rota-Radja Melaboeh Singkel, verschillende nuttige wenken op het gebied van africhting gaf. Aan dat schrijven wordt het navol gende ontleend: „Nog wenscht de Vereeniging er op te wijzen, dat het voeder een „groote factor is in het leven van de postduiven, zoowel voor hun "lichaam als geest. Vermoedelijk zal in Indië maïs en rijst hun dage- "lijksch menu zijn; nu is maïs door alle postduivenkweekers, kenners "en liefhebbers onherroepelijk veroordeeld; het verwekt ziekten en „kwalen die de postduiven verslappen; de rijst is voor eene ver snapering zeer aanbevelenswaardig, maar deugt met voor hoofd schotel, omdat het de duiven te vet maakt en vette postduiven [zijn lui naar lichaam en geest. Daarom wenscht de Vereeniging "in ernstige overweging te geven om eens bij wijze van proef eene „partij prima qualiteit duivenboonen en wikken, het voedsel der [postduiven bij uitnemendheid, naar Atjeh te zenden ten behoeve van de militaire luchtboden." Overeenkomstig dit voorstel werd besloten een proef te nemen met verschillende voedingswijzen en de daarvoor benoodigde hoeveel- Dl. I, 1895. 1 (1). Zie I. M. T. 1893, blz. 60. 136.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1895 | | pagina 12