DE DERDE EITGAVE VAN PLINZNER'S „SYSTEM
DER PFERDE-GYMNASTIK."
Dat binnen acht jaar drie uitgaven noodig bleken van een werkje,
hetwelk zich betrekkelijk tot zulk een kleinen kring van lezers wendt,
bewijst genoegzaam dat het algemeen gewaardeerd wordt.
Trouwens de eerste editie was niet de eersteling op equestrisch
gebied van dezen schrijver. Vroeger reeds had „das Gymnasium
des Pferdes" zoo in als buiten Duitschland grooten indruk gemaakt;
na de eerste en vóór de tweede uitgave van zijn „System der Pferde-
Gymnastik" zond hij in het licht „Briefen über das Reiten in der
Deutschen Kavallerie" en vóór de derde uitgave waren reeds twee
edities verschenen van zijn „System der Reiter-Ausbildung." Een
vruchtbaar schrijver dus die arbeidde op een geenszins onbewerkt
veld, daarop veel nieuws voortbracht, hetwelk in botsing kwam met
tot nu toe vrij wel algemeen gehuldigde denkbeelden, die niettemin
(wellicht hier en daar huns ondanks) veel proselieten maakten.
Terwijl „das Gymnasium des Pferdes" een vrij uitgebreid werk
is (gelijk de schrijver zelf zegt is het de kennis van zijn leermeester
Steinbrecht, door hem verzameld en te boek gesteld), wordt hier in
beknopten vorm hetzelfde onderwerp behandeld. Ofschoon Plinzner
in de voorrede van de eerste uitgave betoogt, dat het zijn bedoeling
was de principen, waarop de dressuur van het soldatenpaard berust, in
al hun eenvoud en van al het overtollige ontdaan, te schilderen en
terwijl hij de hoop uitdrukt hierdoor eenig licht te zullen ontsteken
in de hoogst geheimzinnige voorstellingen waarin de rijkunst zich nog
steeds hult, meene men niet in zijn „System der Pferde-Gynmastik"
een brochure te vinden die men op een achtermiddag doorlezende
ook geheel in zich zal hebben opgenomen.
Eensdeels steekt er daarvoor te veel in, zijn er te veel verrassfende
nieuwe gezichtspunten in een klein bestek verzameld, welke voor de
meesten zeker nadenken en herlezen vorderen, anderdeels kon de
