335
Maar verschillende toestanden vereischen verschillende wetten, zoo
dat het niet altijd goed is bij anderen in de leer te gaan en over
te nemen, wat zij voor hen passend achten.
Bij zaken als stormaanval e.d. moet rekening worden gehouden
met allerlei factoren, waaronder b.v. de traditie in eenig leger, volks
aard e.a.
Zoo is, om iets te noemen, in ons leger het er op los stormen
ietwat traditioneel, daarom moeten wij en ook nog om andere redenen
den troep zoolang mogelijk in de hand houden.
Geen tirailleurvuur gedurende een paar minuten (excusez du peu),
want dit is moeielijk te beheerschen en werkt als een geopende
afvoerkraan op het élan, waarmede op dat oogenblik, als het ware,
de troep, tot op zekeren potentiaal geladen is.
Geen versnelde pas, want deze is in dat gevechtsmoment onmogelijk,
maar tegen den Inlandschen vijand een nadering met gesloten
groepen zoo dicht mogelijk b.v. tot 50 a 75 M.van hier een paar
salvo's, het laatste onmiddellijk, vóór dat tijd tot herladen verkregen
was, gevolgd door een krachtig „voorwaarts" en alles stort zich in
den looppas op den vijand.
Deze aanvalswijze komt ook meer overeen met die, welke door
ons werkelijk in de practijk gevolgd wordt.
Want hij die de vraag mocht stellen, of het inderdaad mogelijk
is in gesloten afdeelingen te naderen tot dicht bij de stelling van
onzen vijand, die toch meer en meer in bezit geraakt van vuurwapenen,
waaronder goede, kan worden verwezen naar de practijk.
In de beschrijving van de Edi-expeditie van 1890, voorkomende
in het I. M. T. N°. 10 van 1891, leest men o.a. op blz. 316:
„In gevechtsvorm (gesloten orde met tusschenruimten) rukten de
„le en 2e compagnie 6e bataljon tegen's vijands positie op
„En iets verder: Met salvo's werd 's vijands vuur beantwoord.
„Toen de voorste linie de vijandelijke tot ongeveer 50 M. ge
kaderd was, werd na het afgeven van nog een paar salvo's
„tot den stormaanval overgegaan, die de vijand echter niet af
pachtte.
Tot op 50 M. werden nog salvo's afgegeven, neem hiervan nota
s.v.p. geachte lezer!
