464
Dergelijke onderofficieren zijn er meer dan men vermoedt en me
nig oavalerie-officier zal uit eigen ondervinding daarvan voorbeelden
kunnen bijbrengen.
Dat er veel van ons kader te maken valt, dat is buiten twijfel, de
goede kern is aanwezig, er behoort slechts goeden wil toe.
Waar twee van de vier onderofficieren te Lombok zich het kruis wis
ten te veroveren, daar behoeft zeer zeker aan het gehalte niet
getwijfeld te worden.
Natuurlijk zal bij lezing van mijn beschouwing niet iedereen het
met mij eens zijn, daar twijfel ik niet aan, 't is mij echter niet te doen
om gelijk te hebben, maar om iets bij te dragen tot de geoefendheid
van het wapen der cavalerie door het doen ingang vinden van enkele
mijner meeningen omtrent het wapen.
Ten slotte wensch ik nog een enkele zaak te bespreken, die
hoewel ze met het bovenstaande niet in direct verband staat, toch
eene bespreking overwaard is.
Het is hier in Indië in den laatsten tijd mode geworden, de
sportmanie uit Europa na te volgen. Ik heb hierbij voornamelijk
op het oog de wedrennen.
Niet dat ik tegen wedrennen, vooral die met hindernissen iets heb,
integendeelslechts flinke ruiters, die het gevaar onder oogen durven
zien, en op het juiste oogen'olik een besluit kunnen nemen, kunnen
er aan deelnemen en daarom zijn wedrennen uitstekende oefenscholen
voor cavaleristen. In alle legers vindt men ze officieel aangemoedigd,
soms voorgeschreven. Haar en hier volgt een groot vraagteeken, heeft
de Indische cavalerie-officier in zijn twee Sandelwood-dienstpaar-
den wel goed renmateriaal? Zeer zeker, de Sandelwood loopt uitste
kend, springt prachtig, doch geven de cavaleristen, die aan rennen
meedoen (Solo, Djokdja, Buitenzorg) zich wel rekenschap, hoe zij
hunne paarden, die onder veel te zwaar gewicht loopen, over veel te
lange afstanden met somtijds een niet onbeduidend aantal hinder
nissen (1015), eigenlijk gezegd vernielen.
Nu vooral, nu het Sandelwood ras zoo hopeloos achteruitgaat en
iemand van zeker gewicht moeite heeft een geschikt dienstpaard te
