218 noch in het belang van den lande, noch in het belang van den officier kan zijn. Vijf jaar lang wordt dus de band tusschen de echtgenooten verbroken en worden de kinderen aan het toezicht van den vader onttrokken. (1) Zou schrijver iemand kunnen doen gelooven, dat deze maatregel uit een moreel oogpunt is aan te prijzeD. Zou hij zelf werkelijk ge looven, dat het gros der officieren een dergelijke regeling gewenscht zou achten. De zonder hun gezin vertrekkenden, die gewoon aan de goede zorgen hunner vrouw en bekommerd over de opvoeding der achtergelaten kinderen, voor de eerste of na een langdurige afwe zigheid voor de tweede maal in Indië aankomen, zullen zich daar niet thuis voelen. Alles zal er voor hen slechts tijdelijk zijn, steeds zullen zij reikhalzend uitzien naar den datum van terugkeer. Ik stel mij dan ook voor dat evenals ik zulks zoo herhaaldelijk op Atjeh en ook onder zeeofficieren gezien heb bij velen een moreele depressie zal intreden, die verslappend werkt op hun energie en am bitie en die het ziektecijfer belangrijk zal doen stijgen. Punt 11. Opvolgend komen voor detacheering naar Indië in aan merking a. officieren, die het minst aantal jaren in de koloniën hebben gediend. Dus de koloniën zuilen zoo min mogelijk officieren krijgen, die in de gelegenheid waren de tropen te leeren kennen. b. onder hen, zij die in hun rang het laatst zijn aangesteld. Punt 12. Voor detacheering komen niet in aanmerking luitenants, die geen 3 jaren, kapiteins, die geen 2 jaren en majoors, die geen vol jaar in dien rang in Nederland gediend hebben, zoomede zij, die reeds als ongeschikt voor bevordering zijn beoordeeld. Het Nederlandsche leger zal op deze wijze in zijn officierskorps moeten herbergen alle ongeschikten en alle tijdelijk ougeschikten van beide legers, een maatregel, waarmede dat leger zeker niet erg gebaat zal zijn. (1) Men zal mij toevoegen, dat zulks ook nu reeds voor vele Indische officieren het geval is. "Welnu, zulks is reeds treurig genoeg, vrijwillig behoeft men dien toestand niet voor alle officieren in het leven te roepen. Bovendien zeer velen houden in Indië hun dochters bij zich, terwijl zich meer en meer de gelegenheid gaat voordoen, om ook in Indië, althans op de hoofdplaatsen, jongens behoorljjk onderwijs te doen genieten

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1896 | | pagina 233