829
De Swati's hadden hardnekkig weerstand geboden terwijl hunne
tirailleurs langzaam van dekking tot dekking teruggingen voor de
Engelsche colonnes, die metgroote onverschrokkenheid onder een hevig
vuur de berghellingen beklommen, wierpen duizenden inboorlingen,
het voorbeeld volgende van de scharen van Andreas Hofer, rotsblokken
op de hoofden der aanvallers.
Niettegenstaande dit alles was de overwinning door de Engelschen
niet te duur gekocht (1), terwijl de Swati's belangrijke verliezen leden (2).
Een groot aandeel in deze overwinniug komt toe aan de bergbat-
terijen en vooral aan de Maxim kanonnen, die herhaalde malen de
verschillende vijandelijke, échelons beletten, zich te concentreeren op
't oogenblik, dat het sein tot den aanval werd gegeven door de beide
brigades van generaal Low.
Achter hunne verschansingen hadden de Swati's het lang volgehouden
tegen de betere wapenen der Engelschen en na hunne dekkingen te
hebben ontruimd, weerstonden zij nog met groote dapperheid de
charges van enkele eskadrons van het lle regiment Bengaalsche
lanciers en van de „guides cavalry".
Alvorens tot deze charges over te gaan, dachten lanciers en guides
er waarschijnlijk niet aan, zich af te vragen of het terrein geschikt was
voor cavalerie. Zij zagen een in aftocht zijnden vijand, die genood
zaakt was zijne dekkingen te verlaten en vertrouwende op hunne
lansen, sabels en paarden, gingen zij in den 8500 voet hoogen Ma-
lakand-pas recht op hun doel aan en slaagden er in niettegenstaande
de vele moeilijkheden van den bodem de nederlaag der Swati's te
voltooien.
Hadden deze eskadrons niet zoo volkomen en juist hun taak begrepen,
dan zouden zij tot in Siberië hebben kunnen doorrijden, teneinde in de
gelegenheid te zijn in te grijpen op een „cavalerieterrein", zooals dit
vroeger door sommige voorschriften werd aangegeven en waarmede men
tegenwoordig ongetwijfeld gebroken heeft.
Na zich door den Malakand-pas een doortocht te hebben gebaand,
(1) 11 dooden. Gewond: 8 offioieren en 89 soldaten.
De Inlandsche bataljons van het Britsoh-Indisobe leger waren bewapend met het
Martini-geweer; de Engelsehe bataljons met het Lee-Metfordgeweer. De patroonlading
was cordiet, dat naar 't schijnt in dezen veldtooht goede resultaten heeft opgeleverd»
(2) Minstens waren er 500 man buiten gevecht gesteld.
