DE MILITAIRE GENEESKUNDIGE DIENST TIJDENS DEN 70 DAAGSCHEN TOCHT VAN GENERAAL PEL. Uitteraard komen in de militaire litteratuur meer opstellen voor, die over eenige krijgsoperatie van combattanten handelen, dan die eenige mededeeling behelzen betreffende de verpleging van den troep. De superlatief van het actieve de gevechtsmomenten trekken van zelf in de beschrijviug van krijgshistorische feiten het sterkst aan, terwijl aan de vaak even gewichtige diensten der hulpwapens niet altijd voldoende gedacht wordt en deze niet immer genoegzaam gewaardeerd worden. Deze waarheid kwam ons dezer dagen voor de zooveelste maal voor den geest, toen wij van nabij kennis maakten met hetgeen door den geneeskundigen dienst van ons leger tijdens den zegevierenden, zeventig- daagschen tocht van Generaal Pel te Atjeh is verricht geworden. Die verrichtingen in hare soort toch dwingen al evenzeer onzen eerbied af, als zulks het geval vaak is bij het lezen van wat in datzelfde tijdperk de combattanten hebben gedaan. De erkenning er van, door hooger hand, is trouwens niet achter wege gebleven, aangezien van de drie officieren van gezondheid der drie colonnes, die op den 26en December 1875 de aanvallende beweging tegen Mibouw-Gitjiel begonnen, twee de Militaire Willemsorde verwierven en de derde de kroon voor eervol vermelden bekwam. Wij willen de hier bedoelde verrichtingen in dit opstel ten deele nader doen leeren kennen. Behalve toch, dat zij ons zullen onderrichten in veel van hetgeen te velde al zoo van een ambulancepersoneel gevergd wordt, leeren zij, meer dan de rapporten der eigenlij ke krijgsverrichtingen, ons kennen den toestand van personeel en materieel; van het personeel de

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1896 | | pagina 78