383 de merrie gelijkt, terwijl het omgekeerde evenzeer het geval is. Bij de paring van een hengst en een merrie, welke in bloed (adel) verschillenzal het veulen gedomineerd worden door die der ouders, welke van het zuiverste ras is, en zal de invloed sterker zijn, naar mate het verschil in bloed groot er is. Zijn daarentegen beide ouders volbloeddan zal degene, welke tot het oudste ras behoort, het meest zijn invloed doen gelden. Het Arabische paard is hiervan het sprekendste voorbeeld; dit is toch immer in zijne veulens te herkennen. Zeldzamer en minder opvallend merkt men bij het paardengeslacht op, dat de hengstveulens op hunne moeder en de merrieveulens op hunnen vader gelijken. Ben belangrijk en onbetwistbaar feit is wijders de invloedwelke de eerste hengst die zich met eene merrie paart, uitoefent op de volgende geslachten, zoodat het vaak voorkomt, dat de veulens van volgende hengsten, allen op den eersten hengst gelijken, welke de merrie dekte, onverschillig of dit een ezelhengst, dan wel een paard hengst was. Vallon haalt hieromtrent het volgende merkwaardige voorbeeld aan. In 1815 werd eene Arabische merrie eenmaal gedekt door een Quagga, en bracht een ezelveulen ter wereld, gestreept evenals zijn vader. Gedurende de jaren 1817, 1818 en 1823 werd dezelfde merrie door drie paardhengsten bevrucht en niettegenstaande zij sedert 1815 den Quagga niet weder had gezien, bracht zij alle drie malen een bruin veulen te voorschijn, welke veulens zelfs in nog sterker mate gevlekt waren dan de Quagga. Bovendien deden zich nog meer sprekende punten van overeenkomst voor en welzwarte manen, een aalstreep en zebra strepen. Thans rest ons nog de vraag te beschouwen, wie onder even gun stige omstandigheden het overwicht op de veulens uitoefent, de hengst of de merrie. Deze vraag is op verschillende tijdstippen verschillend beantwoord. Tot betrekkelijk niet lang geleden, was men algemeen de opinie toegedaan, dat de hengst de hoofdrol vervulde en den meesten invloed uitoefende, waarvoor onder meer als bewijsgrond werd aangehaald,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1896 | | pagina 408